Η νέα δυναμική στη γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής

Το antapocrisis αναδημοσιεύει το άρθρο του Αμερικανού αναλυτή στρατιωτικών και γεωπολιτικών θεμάτων Scott Ritter το οποίο επιχειρεί να εξετάσει τη μεγάλη εικόνα που δημιουργείται στη Μέση Ανατολή μετά τις 7 Οκτώβρη και έχει ως βασικό στοιχείο την ολική επαναφορά του Παλαιστινιακού ζητήματος ως προϋπόθεση οποιασδήποτε προσπάθειας εξομάλυνσης των σχέσεων ανάμεσα στο Ισραήλ και στον αραβικό κόσμο. Η έκρηξη του Παλαιστινιακού δυσχεραίνει σημαντικά τις προσπάθειες των ΗΠΑ να υπάρξει καταλλαγή στη Μέση Ανατολή, ενώ η πιθανή ανοικτή εμπλοκή του άξονα της Αντίστασης (Ιράν, Συρία, Χεζμπολάχ) μπορεί να καταλήξει σε μια στρατηγική υποχώρηση των αμερικανικών σχεδίων.

Η συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ απειλεί να αποσταθεροποιήσει τη Μέση Ανατολή – και τον κόσμο. Ο πόλεμος ανέδειξε το ζήτημα της παλαιστινιακής κρατικής υπόστασης στο διπλωματικό προσκήνιο ως βασικό στοιχείο κάθε στρατηγικής επίλυσης των συγκρούσεων. Ο τρόπος με τον οποίο θα αντιμετωπιστεί αυτό θα καθορίσει το μέλλον της γεωπολιτικής της Μέσης Ανατολής.

Το πρωί της 7ης Οκτωβρίου, μαχητές της Χαμάς παραβίασαν το συνοριακό τείχος που εγκατέστησε το Ισραήλ και χώριζε τη Λωρίδα της Γάζας από το Ισραήλ, και πραγματοποίησαν επιθέσεις σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις και οικισμούς, σε αυτό που είναι γνωστό ως “ζώνη της Γάζας”. Από τις επιθέσεις αυτές σκοτώθηκαν περισσότεροι από 1.300 άνθρωποι εκείνη την ημέρα – που έκτοτε αυξήθηκαν σε περισσότερους από 1.400 – συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων αμάχων. Η ισραηλινή απάντηση -ένας αδιάκοπος αεροπορικός βομβαρδισμός της Γάζας που έχει, μέχρι σήμερα, σκοτώσει περισσότερους από 7.000 ανθρώπους- έχει προκαλέσει διεθνή συναγερμό, ακόμη και αν ο κόσμος καταδικάζει τις ενέργειες της Χαμάς που προκάλεσαν την ισραηλινή επίθεση.

Αυτή η δυναμική έχει εκδηλωθεί σε μια νοοτροπία μεταξύ εκείνων που θα ηγηθούν της επίλυσης αυτής της κρίσης, σύμφωνα με την οποία κάθε σχέδιο επίλυσης της σύγκρουσης πρέπει να ξεπεράσει την ισραηλινή φόρμουλα με κίνητρο την εκδίκηση και, αντίθετα, να αναζητήσει μια βιώσιμη λύση που θα περιλαμβάνει την παλαιστινιακή κρατική υπόσταση. “Δεν μπορεί να υπάρξει επιστροφή στο status quo”, δήλωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν σε πρόσφατες δηλώσεις του σχετικά με τη σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς. Ο Μπάιντεν εξέφρασε την ελπίδα ότι οι εργασίες για την ενσωμάτωση του Ισραήλ στην περιοχή, που σταμάτησαν λόγω των συγκρούσεων, θα συνεχιστούν, αλλά σημείωσε ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει εφικτό μόνο εάν “οι προσδοκίες του παλαιστινιακού λαού θα είναι επίσης μέρος αυτού του μέλλοντος”.

Δυνατότητα κλιμάκωσης

Ενώ το ζήτημα της παλαιστινιακής κρατικής υπόστασης έχει προσδιοριστεί ως βασικό στοιχείο κάθε προσπάθειας επίλυσης της σύγκρουσης, η άμεση απειλή που αντιμετωπίζει ο κόσμος είναι ο κίνδυνος κλιμάκωσης της σύγκρουσης με την εμπλοκή σε αυτήν της πολιτοφυλακής Χεζμπολάχ του Λιβάνου, αλλά και του Ιράν, αναγκάζοντας έτσι τις ΗΠΑ να παρέμβουν στο πλευρό του Ισραήλ. Οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή για την υποστήριξη του Ισραήλ, ενώ οι αμερικανικές βάσεις στο Ιράκ και τη Συρία έχουν ήδη δεχθεί επιθέσεις από φιλοϊρανικές πολιτοφυλακές. Οποιαδήποτε ευρύτερη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή θα κινδύνευε να αποσταθεροποιήσει ολόκληρη την περιοχή και, δεδομένων των αναμενόμενων επιπτώσεων στις αγορές ενέργειας, ολόκληρο τον κόσμο.

Τόσο η Χεζμπολάχ όσο και το Ιράν έχουν δηλώσει ότι αν το Ισραήλ πραγματοποιούσε μεγάλης κλίμακας επίθεση στη Γάζα, δεν θα είχαν άλλη επιλογή από το να επέμβουν. Ισραηλινοί πολιτικοί και στρατηγοί έχουν δηλώσει ότι η μόνη επιλογή που έχει στη διάθεσή του το Ισραήλ για να νικήσει τη Χαμάς στο βαθμό που απαιτεί η διασφάλιση της ισραηλινής ασφάλειας, είναι μια μαζική εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων ισραηλινών στρατιωτών στη Γάζα. Η κυβέρνηση Μπάιντεν ενθάρρυνε σιωπηλά το Ισραήλ να αποφύγει μια τέτοια εισβολή, αποστέλλοντας μια υψηλού επιπέδου στρατιωτική ομάδα για να συμβουλεύσει την ισραηλινή ηγεσία σχετικά με τις δυσκολίες που συνδέονται με τον πόλεμο μεγάλης κλίμακας μέσα στον αστικό ιστό.

Το Ισραήλ έχει πραγματοποιήσει, τα τελευταία δύο χρόνια, στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακας, μαζί με τις ΗΠΑ, οι οποίες προσομοίαζαν έναν ταυτόχρονο πόλεμο σε πολλαπλά μέτωπα στη Γάζα, τη Δυτική Όχθη, τον Λίβανο (εναντίον της Χεζμπολάχ), τα Υψίπεδα του Γκολάν (εναντίον της Συρίας) και το Ιράν. Ενώ τα αποτελέσματα αυτών των ασκήσεων παραμένουν μυστικά, στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι, τουλάχιστον, ο ισραηλινός στρατός καταπονήθηκε στο μέγιστο δυνατό βαθμό από ένα τέτοιο σενάριο και ότι οποιαδήποτε σύγκρουση με το Ιράν θα μπορούσε να διεξαχθεί μόνο με τη συμμετοχή σημαντικής αμερικανικής υποστήριξης.

Είναι η αβεβαιότητα που προκύπτει από την αμφισβήτηση της ικανότητας του Ισραήλ να επικρατήσει σε μια πολυμέτωπη σύγκρουση, και οι συνέπειες μιας ισραηλινής στρατηγικής ήττας (μέχρι και την πιθανή χρήση ισραηλινών πυρηνικών όπλων), που ώθησε τις ΗΠΑ να αποθαρρύνουν αθόρυβα το Ισραήλ από την έναρξη μιας μεγάλης κλίμακας χερσαίας εισβολής στη Γάζα. Από την αμερικανική οπτική γωνία, η αναστάτωση της αμερικανικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή, που έχει επέλθει λόγω του ξεσπάσματος των μαχών μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ, ωχριά σε σύγκριση με εκείνη που θα προέκυπτε αν ξεσπούσε ένας περιφερειακός πόλεμος. Η διαχείριση της δυναμικής της κλιμάκωσης της σύγκρουσης Χαμάς-Ισραήλ έχει καταστεί κορυφαίος διπλωματικός στόχος των ΗΠΑ.

Ένα νέο πολιτικό τοπίο

Όποια και αν είναι η εξέλιξη της στρατιωτικής κατάστασης στη Γάζα, είναι γεγονός ότι, μετά την 7η Οκτωβρίου, υπάρχει ένα νέο πολιτικό τοπίο στη γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής. Πριν από την επίθεση της Χαμάς, η Μέση Ανατολή φαινόταν να βρίσκεται σε μια πορεία προς μια στοιχειώδη περιφερειακή σταθερότητα. Από τη μια πλευρά υπήρχε η προσέγγιση μεταξύ του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας που επετεύχθη με κινεζική μεσολάβηση και από την άλλη μεριά υπήρχε η προοπτική μιας εξομάλυνσης των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας υπό την αιγίδα των ΗΠΑ. Το θέμα της Παλαιστίνης, αν μάλιστα τέθηκε, έμεινε στο διπλωματικό περιθώριο, δέσμιο των περιορισμών που επέβαλαν οι Συμφωνίες του Αβραάμ. Αυτές επιδίωκαν την εξομάλυνση των αραβοϊσραηλινών σχέσεων ανεξάρτητα από το αν υπάρξει ή όχι ένα παλαιστινιακό κράτος. Επιπλέον, οι όροι για την παλαιστινιακή κρατική υπόσταση που έθεσε το Ισραήλ στις συμφωνίες ήταν τόσο περιοριστικοί που καθιστούσαν πολιτικά και οικονομικά μη βιώσιμο οποιοδήποτε κράτος προέκυπτε.

Σήμερα, η Μέση Ανατολή παραπαίει προς την καταστροφή. Προς μεγάλη ενόχληση του Ισραήλ και των υποστηρικτών του, η δυσχερής θέση του παλαιστινιακού λαού, και όχι η τρομοκρατία της Χαμάς, έχει βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της παγκόσμιας κοινότητας. Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, σε δήλωσή του ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας, δήλωσε ότι οι “τρομακτικές επιθέσεις” της Χαμάς κατά του Ισραήλ “δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τη συλλογική τιμωρία του παλαιστινιακού λαού”, σημειώνοντας ότι “είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε επίσης ότι οι επιθέσεις της Χαμάς δεν έγιναν σε κενό αέρος”.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, σε πρόσφατη ομιλία του ενώπιον Τούρκων βουλευτών, δήλωσε ότι “η Χαμάς δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση, είναι μια απελευθερωτική ομάδα, “μουτζαχεντίν”, που δίνει μάχη για να προστατεύσει τα εδάφη και το λαό της”. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Τουρκία δεν έχει θεωρήσει ποτέ τη Χαμάς τρομοκρατική οργάνωση και φιλοξενεί τακτικά μέλη της ομάδας στο έδαφός της. Αλλά μια τέτοια ανοιχτή υποστήριξη της Χαμάς τόσο σύντομα μετά την 7η Οκτωβρίου υπογραμμίζει τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Ισραήλ καθώς αγωνίζεται να ανταποκριθεί στην πιο φονική ημέρα της ιστορίας του.

Τεκτονική μετατόπιση

Η πιο σημαντική ένδειξη της τεκτονικής μετατόπισης που συντελείται εξαιτίας της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου μπορεί να βρεθεί σε μια πρόσφατη δήλωση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος δήλωσε ότι “έχει σημασία το πώς το Ισραήλ διεξάγει αυτόν τον αγώνα κατά της Χαμάς”. Οποιαδήποτε ισραηλινή δράση “που αγνοεί το ανθρώπινο κόστος θα μπορούσε τελικά να γυρίσει μπούμερανγκ”, δήλωσε ο Ομπάμα, καθώς κάτι τέτοιο θα σκλήραινε τη στάση των Παλαιστινίων “για γενιές”, διαβρώνοντας την παγκόσμια υποστήριξη προς το Ισραήλ και ελευθερώνοντας τελικά “τα χέρια των εχθρών του Ισραήλ”, υπονομεύοντας “τις μακροπρόθεσμες προσπάθειες για την επίτευξη ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή”.

Το Ισραήλ έχει θέσει έναν αδύνατο στόχο για την τρέχουσα σύγκρουση: την πλήρη εξάλειψη της Χαμάς ως στρατιωτικής δύναμης. Οποιαδήποτε αποτυχία στην επίτευξη αυτού του συχνά διακηρυγμένου στόχου θα μπορούσε να παρουσιαστεί ως μια νίκη της Χαμάς εξ ορισμού. Η Χαμάς κερδίζει απλά και μόνο αν επιβιώσει. Αλλά για να έχει πιθανότητες επιτυχίας οποιαδήποτε μετασυγκρουσιακή ειρηνευτική διαδικασία, πρώτον, η Χαμάς θα πρέπει να εμπλακεί – η ομάδα αυτή είναι μια πολιτική πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοηθεί – και δεύτερον, το ζήτημα της παλαιστινιακής κρατικής υπόστασης θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί με τρόπο που να απορρίπτει τη φόρμουλα των Συμφωνιών του Αβραάμ και να επιστρέφει στη λύση των δύο κρατών όπως αυτή προσδιορίστηκε στο πλαίσιο των Συμφωνιών του Όσλο.

Το είδος της παλαιστινιακής κρατικής υπόστασης θα χρωματίσει, και πάλι, σχεδόν κάθε σημαντικό ζήτημα της Μέσης Ανατολής στο μέλλον. Όπως έχουν τα πράγματα, ο προτεινόμενος Οικονομικός Διάδρομος Ινδίας-Μέσης Ανατολής, ο οποίος προέκυψε από την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της G20 ως κεντρικό σημείο της περιφερειακής πολιτικής των ΗΠΑ, είναι ουσιαστικά νεκρός εν τη γεννέσει του. Το ίδιο ισχύει και για την ιδέα της εξομάλυνσης των σχέσεων μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και του Ισραήλ. Ενώ το Ριάντ δεν έχει κλείσει την πόρτα σε μια τέτοια πιθανότητα, η ηγεσία του έχει καταστήσει σαφές ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση μέχρι να επιλυθεί το ζήτημα της παλαιστινιακής πατρίδας.

Πηγή: Energy Intelligence

Μετάφραση: antapocrisis

Ξανά για τη Χαμάς: “Όσοι κάνουν αδύνατη την ειρηνική λύση κάνουν αναπόφευκτη τη βίαιη επανάσταση”

Δεν βρίσκω τίποτα λιγότερο ηθικά ή φιλοσοφικά ενδιαφέρον από το να αναλύω πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρονται οι τραυματισμένοι κρατούμενοι ενός φρικτού στρατοπέδου συγκέντρωσης όταν δραπετεύουν από τα όρια του. Σε ό,τι με αφορά, όλα όσα συνέβησαν εκείνη την ημέρα ήταν το αποτέλεσμα πολλών ετών ισραηλινής κακοποίησης, αλλά και των βρετανικών αποφάσεων που τα έκαναν όλα αυτά δυνατά και της αμερικανικής υποστήριξης που τα συνέχισε.

Οι ισραηλινές πολιτικές δημιούργησαν τη Χαμάς. Δεν το εννοώ αυτό με τη συνήθη έννοια “ο Νετανιάχου ενίσχυσε τη Χαμάς για να σαμποτάρει την ειρήνη και να υπονομεύσει τους πιο μετριοπαθείς αντιπάλους της”, το εννοώ με την έννοια “αυτοί που κάνουν αδύνατη την ειρηνική επανάσταση θα κάνουν αναπόφευκτη τη βίαιη επανάσταση”. Αν καταπνίξεις κάθε πιθανή ειρηνική οδό αντίστασης, είναι φυσικό να δεις την άνοδο ομάδων που ευνοούν τη βίαιη αντίσταση.

Μια από τις πιο διαμορφωτικές μου εμπειρίες για την κατανόηση αυτής της σύγκρουσης συνέβη το 2018, όταν παρακολούθησα ισραηλινούς στρατιώτες να πυροβολούν διαδηλωτές με τουφέκια ελεύθερων σκοπευτών και αληθινά πυρομαχικά. Η B’Tselem (σ.μ. Ισραηλινό κέντρο πληροφόρησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα) το κατήγγειλε ρητά αυτό ως παράνομο. Δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να νομιμοποιήσει κάτι τέτοιο, και ήταν μια πολύ σαφής απεικόνιση του τρόπου με τον οποίο το Ισραήλ έχει κόψει στους Παλαιστίνιους όλους τους δρόμους προς την ειρηνική επίλυση.

Είπα, όταν ξεκίνησαν όλα αυτά, ότι πιστεύω ότι η επίθεση της Χαμάς θα είναι τελικά αρνητική για τους Παλαιστίνιους, αλλά ότι δεν μπορώ να καταδικάσω τη Χαμάς, επειδή κανείς δεν μπορεί να εκφράσει μια θετική κατεύθυνση που θα έπρεπε να ακολουθήσουν οι Παλαιστίνιοι. Το γεγονός ότι έχουν αποκοπεί όλοι οι ειρηνικοί δρόμοι αντίστασης δεν είναι λάθος των Παλαιστινίων, ούτε και της Χαμάς. Φταίει η ισραηλινή κυβέρνηση.

Η Χαμάς είναι ακριβώς αυτό που παίρνεις όταν δημιουργείς ένα απαράδεκτα καταχρηστικό κράτος απαρτχάιντ, το οποίο κρατά εκατομμύρια ανθρώπους σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, οι κάτοικοι του οποίου είναι αποκομμένοι από τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Η Χαμάς δεν είναι η ασθένεια, είναι ένα σύμπτωμα της ασθένειας. Η ασθένεια είναι ένα σχέδιο απαρτχάιντ εποίκων-αποικιοκρατών που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ατελείωτη βία, πόλεμο και κακοποίηση.

Ιράν-Ρωσία έστησαν στην Παλαιστίνη παγίδα για τη Δύση

Το antapocrisis αναδημοσιεύει άρθρο του δημοσιογράφου – σχολιαστή Pepe Escobar ο οποίος εκτιμά ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους βαδίζουν σε μια παγίδα στρατηγικής σημασίας γιατί θεωρούν ότι μπορούν να ισοφαρίσουν την ήττα στην Ουκρανία με μια νίκη στη Μέση Ανατολή, πράγμα όμως που ο άξονας Ρωσίας – Ιράν δεν θα το επιτρέψει. Ανεξάρτητα από ίσως υπέρ του δέοντος κατηγορηματικές εκτιμήσεις, η οπτική του Pepe Escobar έχει σημασία γιατί παραπέμπει στη μεγαλύτερη εικόνα από αυτή που προκύπτει από τα πεδία των μαχών.

Η στρατηγική σύμπραξη Ρωσίας-Ιράν – με την Κίνα να στηρίζει από τα παρασκήνια – στήνει μια περίτεχνη παγίδα στη Δυτική Ασία, με ολίγη γεύση από Σουν Τζου, για τον Παγκόσμιο Ηγεμόνα.

Εκτός από το Ισραήλ, δεν υπάρχει καμία οντότητα στον πλανήτη ικανή να στρέψει το επίκεντρο της προσοχής, αστραπιαία, μακριά από τη θεαματική πανωλεθρία της Δύσης στην Ουκρανία.

Οι πολεμοκάπηλοι που είναι υπεύθυνοι για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, όχι ακριβώς μαθητές του Μπίσμαρκ, πιστεύουν ότι αν το Σχέδιο Ουκρανία είναι ανέφικτο, το Σχέδιο Τελική Λύση στην Παλαιστίνη θα μπορούσε αντίθετα να είναι ένας περίπατος (με μπόλικη εθνοκάθαρση).

Ένα πιο αληθοφανές σενάριο, όμως, είναι ότι Ιράν-Ρωσία – και ο νέος “άξονας του κακού” Ρωσία-Κίνα-Ιράν – έχουν όλα όσα χρειάζονται για να σύρουν τον Ηγεμόνα σε ένα δεύτερο τέλμα. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να χρησιμοποιήσουν προς όφειλός τους τον ακατάστατο αποπροσανατολισμό του εχθρού και να τον παρασύρουν σε λάθη.

Ο ευσεβής πόθος του Λευκού Οίκου ότι οι διαρκείς πόλεμοι στην Ουκρανία και στο Ισραήλ είναι εγγεγραμμένοι στην ίδια μεγαλεπίβολη εκστρατεία “δημοκρατίας” και σημαντικοί για τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ, έχει ήδη γυρίσει μπούμερανγκ – ακόμη και στην αμερικανική κοινή γνώμη.

Αυτό δεν εμποδίζει τις κραυγές και τους ψιθύρους στο κέντρο της Ουάσινγκτον που αποκαλύπτουν ότι οι προσκείμενοι στο Ισραήλ νεοσυντηρητικοί των ΗΠΑ επιταχύνουν για να προκαλέσουν το Ιράν – μέσω ενός ψευδούς συναγερμού που θα οδηγούσε σε αμερικανική επίθεση. Αυτό το σενάριο του Αρμαγεδδώνα ταιριάζει απόλυτα με τη βιβλική ψυχοπάθεια του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου.

Οι υποτελείς θα αναγκαστούν να συμμορφωθούν χωρίς εντάσεις. Οι αρχηγοί κρατών του ΝΑΤΟ έχουν σπεύσει να επισκεφθούν το Ισραήλ για να επιδείξουν την άνευ όρων υποστήριξή τους προς το Τελ Αβίβ – μεταξύ των οποίων ο Κυριάκος Μητσοτάκης της Ελλάδας, η Τζόρτζια Μελόνι της Ιταλίας, ο Ρίσι Σουνάκ της Βρετανίας, ο Όλαφ Σολτς της Γερμανίας, ο ηλικιωμένος ένοικος του Λευκού Οίκου, και ο Εμανουέλ Μακρόν της Γαλλίας.

Εκδίκηση για τον αραβικό “αιώνα της ταπείνωσης”

Μέχρι στιγμής, το λιβανέζικο κίνημα αντίστασης Χεζμπολάχ έχει επιδείξει εξαιρετική αυτοσυγκράτηση, χωρίς να τσιμπά κανένα δόλωμα. Η Χεζμπολάχ υποστηρίζει την παλαιστινιακή αντίσταση στο σύνολό της – ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια είχε σοβαρά προβλήματα με τη Χαμάς, με την οποία συγκρούστηκε στη Συρία. Η Χαμάς, παρεμπιπτόντως, ενώ χρηματοδοτείται εν μέρει από το Ιράν, δεν διοικείται από το Ιράν. Όσο κι αν η Τεχεράνη υποστηρίζει την παλαιστινιακή υπόθεση, οι παλαιστινιακές ομάδες αντίστασης λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις.

Τα μεγάλα νέα είναι ότι όλες αυτές οι διαφορές, τώρα σταδιακά εξασθενούν. Τόσο η Χαμάς όσο και η Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ (PIJ) πήγαν στον Λίβανο για να επισκεφθούν προσωπικά τον Γενικό Γραμματέα της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα αυτή την εβδομάδα. Αυτό δηλώνει την ενότητα του σκοπού – ή αυτό που ο Άξονας Αντίστασης της περιοχής αποκαλεί “Ενότητα των Μετώπων”.

Ακόμη πιο εντυπωσιακή ήταν η επίσκεψη της Χαμάς στη Μόσχα αυτή την εβδομάδα, η οποία αντιμετωπίστηκε με ανίσχυρη ισραηλινή οργή. Επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Χαμάς ήταν ένα μέλος του Πολιτικού Γραφείου της, ο Αμπού Μαρζούκ. Ο Ιρανός αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ali Bagheri ήρθε ειδικά από την Τεχεράνη και συναντήθηκε με δύο από τους βασικούς αναπληρωτές του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Lavrov, τον Sergei Ryabkov και τον Mikhail Galuzin.

Αυτό σημαίνει ότι η Χαμάς, το Ιράν και η Ρωσία διαπραγματεύονται στο ίδιο τραπέζι.

Η Χαμάς έχει καλέσει τα εκατομμύρια των Παλαιστινίων στη διασπορά, καθώς και ολόκληρο τον αραβικό κόσμο και όλες τις χώρες του Ισλάμ, να ενωθούν. Αργά αλλά σταθερά, μπορεί να διακρίνει κανείς ένα μοτίβο: μήπως ο αραβικός κόσμος – και μεγάλες εκτάσεις του Ισλάμ – βρίσκονται στα πρόθυρα μιας σημαντικής ένωσης για να εκδικηθούν τον δικό τους “εικοστό αιώνα της ταπείνωσης” – όπως έκαναν οι Κινέζοι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τον Μάο Τσετούνγκ και τον Ντενγκ Σιαοπίνγκ;

Το Πεκίνο, μέσω της εκλεπτυσμένης διπλωματίας του, σίγουρα το υπαινίσσεται σε βασικούς παράγοντες, ακόμη και πριν από την πρωτοποριακή -με τη μεσολάβηση Ρωσίας και Κίνας- προσέγγιση ανέμεσα στο Ιράν και στη Σαουδική Αραβία που επετεύχθη νωρίτερα φέτος.

Αυτό από μόνο του δεν θα ανατρέψει τη διαρκή εμμονή της αμερικανικής Νέας Τάξης να βομβαρδίζει κρίσιμες υποδομές στο Ιράν. Έχοντας αξία μικρότερη του μηδενός όταν πρόκειται για στρατιωτική επιστήμη, αυτοί οι νεοσυντηρητικοί αγνοούν πώς τα ιρανικά αντίποινα θα στόχευαν -με ακρίβεια- κάθε αμερικανική βάση στο Ιράκ και τη Συρία, με τον Περσικό Κόλπο να αποτελεί ανοιχτή υπόθεση.

Ο εξαιρετικός Ρώσος στρατιωτικός αναλυτής Αντρέι Μαρτιάνοφ έχει δείξει τι θα μπορούσε να συμβεί σε αυτά τα ακριβά αμερικανικά σιδερένια καράβια στην Ανατολική Μεσόγειο σε περίπτωση επίθεσης του Ισραήλ κατά του Ιράν.

Επιπλέον, υπάρχουν τουλάχιστον 1.000 αμερικανικοί στρατιώτες στη βόρεια Συρία που κλέβουν το πετρέλαιο της χώρας – οι οποίοι θα γίνονταν επίσης άμεσος στόχος.

Ο Ali Fadavi, αναπληρωτής αρχιστράτηγος του IRGC (σ.μ. Φρουροί της Επανάστασης), μπήκε στο ψητό: “Έχουμε τεχνολογίες στον στρατιωτικό τομέα που κανείς δεν γνωρίζει και οι Αμερικανοί θα τις μάθουν όταν τις χρησιμοποιήσουμε”.

Εννοεί τους ιρανικούς υπερηχητικούς πυραύλους Fattah – ξαδέλφια των Khinzal και DF-27 – που ταξιδεύουν με ταχύτητα 15 Mach και μπορούν να φτάσουν σε οποιονδήποτε στόχο στο Ισραήλ σε 400 δευτερόλεπτα.

Και προσθέστε σε αυτό, τον εξελιγμένο ρωσικό ηλεκτρονικό πόλεμο (EW). Όπως επιβεβαιώθηκε στη Μόσχα πριν από έξι μήνες, όταν πρόκειται για στρατιωτική διασύνδεση, οι Ιρανοί είπαν στους Ρώσους στο ίδιο τραπέζι, “ό,τι χρειαστείτε, απλά ζητήστε”. Το ίδιο ισχύει και αντίστροφα, διότι ο κοινός εχθρός είναι ένας και ο ίδιος.

Όλα αφορούν τα Στενά του Ορμούζ

Η καρδιά του θέματος σε οποιαδήποτε στρατηγική Ρωσίας-Ιράν είναι το Στενό του Ορμούζ, μέσω του οποίου διακινείται τουλάχιστον το 20% του παγκόσμιου πετρελαίου (σχεδόν 17 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως) και το 18% του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), το οποίο ανέρχεται σε τουλάχιστον 3,5 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια ημερησίως.

Το Ιράν είναι σε θέση να μπλοκάρει το Στενό του Ορμούζ εν ριπή οφθαλμού. Για αρχή, αυτό θα ήταν ένα είδος ποιητικής τιμωρίας της δικαιοσύνης για το Ισραήλ που στοχεύει να υφαρπάξει, παράνομα, όλο το φυσικό αέριο αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που ανακαλύφθηκε στα ανοιχτά της Γάζας: αυτός είναι, παρεμπιπτόντως, ένας από τους απολύτως βασικούς λόγους για την εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης.

Ωστόσο, η πραγματική διαπραγμάτευση θα είναι να καταρρεύσει η δομή χρηματιστηριακών παραγώγων της Wall Street ύψους 618 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως επιβεβαιώνουν εδώ και χρόνια οι αναλυτές της Goldman Sachs και της JP Morgan, καθώς και ανεξάρτητοι έμποροι ενέργειας του Περσικού Κόλπου.

Έτσι, όταν έρθει η ώρα της πίεσης – και πολύ πέρα από την υπεράσπιση της Παλαιστίνης και σε ένα σενάριο ολοκληρωτικού πολέμου – όχι μόνο η Ρωσία-Ιράν αλλά και οι βασικοί παίκτες του αραβικού κόσμου που πρόκειται να γίνουν μέλη των BRICS 11 – όπως η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ – έχουν ό,τι χρειάζεται για να καταρρίψουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ όποτε το επιλέξουν.

Ένας ανώτερος υπάλληλος του Βαθέως Κράτους της παλιάς σχολής, που τώρα δραστηριοποιείται στην Κεντρική Ευρώπη, τονίζει:

“Τα ισλαμικά έθνη έχουν το οικονομικό πλεονέκτημα. Μπορούν να ανατινάξουν το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα κόβοντας το πετρέλαιο. Δεν χρειάζεται να ρίξουν ούτε έναν πυροβολισμό. Το Ιράν και η Σαουδική Αραβία συμμαχούν μεταξύ τους. Η κρίση του 2008 χρειάστηκε 29 τρισεκατομμύρια δολάρια για να επιλυθεί, αλλά αυτή, αν συμβεί, δεν θα μπορούσε να επιλυθεί ούτε με 100 τρισεκατομμύρια δολάρια”.

Όπως μου είπαν έμποροι του Περσικού Κόλπου, ένα πιθανό σενάριο είναι ο ΟΠΕΚ να αρχίσει να επιβάλλει κυρώσεις στην Ευρώπη, πρώτα από το Κουβέιτ, και στη συνέχεια να εξαπλωθεί από τη μια χώρα του ΟΠΕΚ στην άλλη, και σε όλες τις χώρες που αντιμετωπίζουν τον μουσουλμανικό κόσμο ως εχθρούς και τους μουσουλμάνους ως τροφή για κανόνια.

Ο Ιρακινός πρωθυπουργός Μοχάμεντ Σία αλ-Σουντανί έχει ήδη προειδοποιήσει ότι το πετρέλαιο προς τις δυτικές αγορές θα μπορούσε να περιοριστεί εξαιτίας των όσων διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα. Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν έχει ήδη ζητήσει, επισήμως, ένα συνολικό εμπάργκο πετρελαίου και φυσικού αερίου από τις ισλαμικές χώρες κατά των εθνών – ουσιαστικά υποτελών του ΝΑΤΟ – που υποστηρίζουν το Ισραήλ.

Έτσι, οι χριστιανοί σιωνιστές στις ΗΠΑ που συμμαχούν με τον Νετανιάχου και απειλούν να επιτεθούν στο Ιράν έχουν την πιθανότητα να καταρρίψουν ολόκληρο το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Πόλεμος στη Συρία για πάντα – remixed

Μέσα στις σημερινές ηφαιστειακές συνθήκες, η στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Κίνας υπήρξε εξαιρετικά προσεκτική. Για τον έξω κόσμο, η κοινή επίσημη θέση τους είναι ότι αρνούνται να πάρουν το μέρος είτε της Παλαιστίνης είτε του Ισραήλ, ζητούν κατάπαυση του πυρός για ανθρωπιστικούς λόγους, ζητούν λύση δύο κρατών που να σέβεται το διεθνές δίκαιο. Όλες οι πρωτοβουλίες τους στον ΟΗΕ έχουν σαμποταριστεί δεόντως από τον Ηγεμόνα (σ.μ. ΗΠΑ).

Ως έχει, η Ουάσιγκτον αρνήθηκε το πράσινο φως για την ισραηλινή χερσαία εισβολή στη Γάζα. Ο κύριος λόγος είναι η άμεση προτεραιότητα των ΗΠΑ: να κερδίσουν λίγο χρόνο για να επεκτείνουν τον πόλεμο στη Συρία, που “κατηγορείται” ότι είναι το βασικό σημείο διέλευσης ιρανικών όπλων προς τη Χεζμπολάχ. Αυτό το ζήτημα πολλαπλασιάζεται, καθώς επανέρχεται το παλιό πολεμικό μέτωπο εναντίον της Ρωσίας.

Δεν υπάρχουν αυταπάτες στη Μόσχα. Ο μηχανισμός πληροφοριών γνωρίζει καλά ότι πράκτορες της ισραηλινής Μοσάντ συμβούλευαν το Κίεβο, ενώ το Τελ Αβίβ προμήθευε όπλα στην Ουκρανία κατόπιν σοβαρής πίεσης των ΗΠΑ. Αυτό εξόργισε τους Ρώσους και μπορεί να αποτέλεσε ένα μοιραίο ισραηλινό λάθος.

Οι νεοσυντηρητικοί, από την πλευρά τους, δεν σταματούν ποτέ. Προωθούν μια παράλληλη απειλή: αν η Χεζμπολάχ επιτεθεί στο Ισραήλ με κάτι άλλο εκτός από μερικές ρουκέτες αραιά και πού – και αυτό απλά δεν πρόκειται να συμβεί – η ρωσική αεροπορική βάση Χμεϊμίμ στη Λατάκεια θα “εξαλειφθεί” ως “προειδοποίηση” προς το Ιράν.

Αυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καν ως παιδικό παιχνίδι στην άμμο. Μετά τις κατά συρροή ισραηλινές επιθέσεις στα πολιτικά αεροδρόμια της Δαμασκού και του Χαλεπιού, η Μόσχα δεν καθυστέρησε ούτε δευτερόλεπτο πριν προσφέρει τις εγκαταστάσεις της Χμεϊμίμ στη Συρία – με πλήρη άδεια για τις εμπορευματικές πτήσεις του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν (IRGC), σύμφωνα με ορισμένες ρωσικές πηγές πληροφοριών. Ο Νετανιάχου δεν θα εκφράσει απλώς μια επιθυμία αυτοκτονίας βομβαρδίζοντας μια πλήρως προστατευμένη και υπό εναέρια απαγόρευση από τη Ρωσία, ρωσική αεροπορική βάση.

Η Μόσχα βλέπει επίσης ξεκάθαρα τι μπορεί να ετοιμάζουν αυτά τα ακριβά αμερικανικά σιδερένια καράβια στην Ανατολική Μεσόγειο. Η απάντηση ήταν άμεση: Τα Mig-31K περιπολούν τον ουδέτερο εναέριο χώρο πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα 24 ώρες το 24ωρο, εξοπλισμένα με υπερηχητικά Khinzals, τα οποία θα χρειάζονταν μόνο έξι λεπτά για να επισκεφθούν τη Μεσόγειο.

Μέσα σε όλη αυτή τη νεοταξική τρέλα, με το Πεντάγωνο να αναπτύσσει μια τρομερή σειρά από “αδιευκρίνιστα” όπλα μέσα στην Ανατολική Μεσόγειο, είτε ο στόχος είναι η Χεζμπολάχ, η Συρία, το Ιράν, η Ρωσία ή όλοι οι παραπάνω, τόσο η Κίνα όσο και η Βόρεια Κορέα – μέρος του νέου αμερικανικού “άξονα του κακού” – έχουν δηλώσει ότι δεν θα είναι απλοί θεατές.

Το κινεζικό ναυτικό προστατεύει πρακτικά το Ιράν από απόσταση. Ωστόσο, ακόμη πιο έντονη ήταν η δήλωση του πρωθυπουργού Li Qiang – κάτι ασυνήθιστα ωμό και σπάνιο στην κινεζική διπλωματία:

“Η Κίνα θα συνεχίσει να υποστηρίζει σταθερά το Ιράν στη διαφύλαξη της εθνικής κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής αξιοπρέπειας και θα αντιταχθεί σθεναρά σε οποιεσδήποτε εξωτερικές δυνάμεις που παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις του Ιράν”.

Μην ξεχνάτε ποτέ ότι η Κίνα και το Ιράν συνδέονται με μια συνολική στρατηγική εταιρική σχέση. Εν τω μεταξύ, ο Ρώσος πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισούστιν ενίσχυσε τη στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Ιράν σε συνάντηση που είχε με τον πρώτο αντιπρόεδρο του Ιράν Μοχάμαντ Μοχμπέρ.

Θυμηθείτε αυτούς από την Κορέα

Οι φιλοϊρανικές πολιτοφυλακές σε όλο τον Άξονα της Αντίστασης, διατηρούν έναν προσεκτικά μετριασμένο βαθμό αντιπαράθεσης με το Ισραήλ, που παραπέμπει σε αντάρτικο χτύπημα και υποχώρηση. Δεν θα εμπλακούν ακόμα σε μαζικές επιθέσεις. Αλλά όλα τα στοιχήματα είναι ανοιχτά αν το Ισραήλ εισβάλει στη Γάζα. Είναι σαφές ότι ο αραβικός κόσμος, παρ’ όλες τις τεράστιες εσωτερικές του αντιφάσεις, απλά δεν θα ανεχθεί τη σφαγή αμάχων.

Ευθέως, στη σημερινή εμπρηστική συγκυρία, ο Ηγεμόνας έχει βρει την διέξοδο από την ταπείνωση που υπέστη στο πρότζεκτ της Ουκρανίας. Πιστεύουν λανθασμένα ότι ο ίδιος παλιός συνεχής πόλεμος που αναζωπυρώνεται στη Δυτική Ασία μπορεί να “διαμορφωθεί” κατά βούληση. Και αν δύο πόλεμοι μετατραπούν σε ένα τεράστιο πολιτικό βρόγχο, όπως θα γίνει, τι άλλο θα συμβεί; Απλώς θα ξεκινήσουν έναν νέο πόλεμο στον “Ινδο-Ειρηνικό”.

Τίποτα από όλα αυτά δεν ξεγελάει τον άξονα Ρωσία-Ιράν και την ψύχραιμη παρακολούθηση του αναστατωμένου και χτυπημένου Ηγεμόνα σε κάθε βήμα του. Είναι διαφωτιστικό να θυμηθούμε τι προέβλεπε ο Μάλκολμ Χ ήδη από το 1964:

“Κάποιοι ρυζοφάγοι τον έδιωξαν από την Κορέα. Ναι, τον έδιωξαν από την Κορέα. Ρυζοφάγοι με τίποτα άλλο παρά με αθλητικά παπούτσια, ένα τουφέκι και ένα μπολ ρύζι πήραν αυτόν και τα τανκς του και τις ναπάλμ του και όλη την άλλη δράση που υποτίθεται ότι είχε και τον έκναν να τρέξει πέρα από τον ποταμό Γιαλού (σ.μ. σύνορα Κίνας – Β.Κορέας). Και γιατί αυτό; Γιατί η μέρα που μπορεί να νικήσει στο έδαφος, έχει περάσει”.

Πηγή: The Cradle

Μετάφραση: antapocrisis

Τι πραγματικά συνέβη στις 7 Οκτωβρίου;

Το antapocrisis αναδημοσιεύει την έρευνα του The Cradle των Robert Inlakesh και Sharmine Narwani γύρω από το τι πραγματικά συνέβη στις 7 Οκτωβρίου. Επικαλούμενο πραγματικές μαρτυρίες και ισραηλινές πηγές, το περιοδικό καταλήγει στο συμπέρασμα ότι προκύπτουν διαρκώς αποδείξεις για το ότι οι μισοί τουλάχιστον Ισραηλινοί που σκοτώθηκαν ήταν μαχητές, ότι οι ισραηλινές δυνάμεις ήταν υπεύθυνες για ορισμένους από τους δικούς τους θανάτους αμάχων και ότι το Τελ Αβίβ διέδωσε ψευδείς ιστορίες περί “φρικαλεοτήτων της Χαμάς” για να δικαιολογήσει την καταστροφική αεροπορική επίθεση εναντίον Παλαιστινίων αμάχων στη Γάζα.
Τόσο το συγκεκριμένο άρθρο όσο και πλήθος πηγών επιβεβαιώνουν ότι η κατασκευασμένη εικόνα για βιασμούς, αποκεφαλισμούς, μαζικές δολοφονίες αμάχων κοκ, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, δεν αντιστοιχούν στη λογική που υπήρξε πίσω από την επιθετική επιχείρηση της Χαμάς. Ήταν μια κατασκευασμένη επικοινωνιακή καταιγίδα που χρησιμοποιήθηκε από το σιωνιστικό καθεστώς παραπληροφόρησης και προπαγάνδας ώστε να εδραιωθεί η ρατσιστική άποψη που κυκλοφορεί στη Δύση για “ισλαμοφασίστες”, “καθυστερημένους”, “απολίτιστους”, “αδίστακτους”, “τρομοκράτες”, αλλά και να αιτιολογηθεί η μαζική δολοφονία αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας από τον ισραηλινό στρατό που ακολούθησε τις επόμενες μέρες.

Δύο εβδομάδες μετά την επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, αρχίζει τώρα να διαμορφώνεται μια σαφέστερη εικόνα για το τι συνέβη – ποιοι πέθαναν και ποιοι σκοτώθηκαν.

Αντί για την ολοσχερή σφαγή αμάχων που ισχυρίζεται το Ισραήλ ότι διαπράχθηκε το Σάββατο στις 8 Οκτωβρίου, τα ελλιπή στοιχεία που δημοσίευσε η εβραϊκή εφημερίδα Haaretz δείχνουν ότι σχεδόν οι μισοί Ισραηλινοί που σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα ήταν στην πραγματικότητα μάχιμοι ένστολοι – στρατιώτες ή αστυνομικοί.

Εν τω μεταξύ, δύο εβδομάδες καταιγιστικών αναφορών από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ότι η Χαμάς φέρεται να σκότωσε περίπου 1.400 Ισραηλινούς πολίτες κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου, είχαν σκοπό να φουντώσουν τα συναισθήματα και να δημιουργήσουν θετικό κλίμα για την αδιανόητη καταστροφή της Λωρίδας της Γάζας και του άμαχου πληθυσμού της από το Ισραήλ.

Οι αφηγήσεις για τον αριθμό των Ισραηλινών νεκρών έχουν φιλτραριστεί και διαμορφωθεί, έτσι ώστε να υποδηλώνουν ότι εκείνη την ημέρα σημειώθηκε μια μαζική σφαγή αμάχων, με μωρά, παιδιά και γυναίκες να αποτελούν τους κύριους στόχους της τρομοκρατικής επίθεσης.

Τώρα, τα λεπτομερή στατιστικά στοιχεία για τις απώλειες που δημοσίευσε η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz δίνουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Από τις 23 Οκτωβρίου, το ειδησεογραφικό πρακτορείο έχει δημοσιεύσει πληροφορίες σχετικά με 683 Ισραηλινούς που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της επίθεσης υπό την ηγεσία της Χαμάς, συμπεριλαμβανομένων των ονομάτων τους και των τοποθεσιών όπου έχασαν τη ζωή τους στις 7 Οκτωβρίου.

Από αυτούς, 331 θύματα – ή το 48,4% – έχει επιβεβαιωθεί ότι ήταν στρατιώτες και αστυνομικοί, πολλοί από αυτούς γυναίκες. Άλλοι 13 περιγράφονται ως μέλη των υπηρεσιών διάσωσης και οι υπόλοιποι 339 θεωρούνται φαινομενικά πολίτες.

Αν και ο κατάλογος αυτός δεν είναι πλήρης και αντιπροσωπεύει μόνο το ήμισυ περίπου του δηλωμένου από το Ισραήλ αριθμού των νεκρών, σχεδόν οι μισοί από τους νεκρούς της συμπλοκής αναγνωρίζονται σαφώς ως ισραηλινοί μαχητές.

Επίσης, μέχρι στιγμής δεν έχει καταγραφεί κανένας θάνατος παιδιού κάτω των τριών ετών, γεγονός που θέτει υπό αμφισβήτηση την ισραηλινή αφήγηση ότι τα μωρά ήταν στόχος των παλαιστίνιων μαχητών της αντίστασης. Από τα 683 συνολικά θύματα που έχουν αναφερθεί μέχρι στιγμής, επτά ήταν ηλικίας μεταξύ 4 και 7 ετών και εννέα μεταξύ 10 και 17 ετών. Τα υπόλοιπα 667 θύματα φαίνεται να είναι ενήλικες.


Ηλικιακή κατανομή των Ισραηλινών που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της επιχείρησης
της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου (από τις 23 Οκτωβρίου).

Ο αριθμός και η αναλογία των Παλαιστινίων αμάχων και των παιδιών μεταξύ των νεκρών από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς τις τελευταίες δύο εβδομάδες – πάνω από 5.791 νεκροί, συμπεριλαμβανομένων 2.360 παιδιών και 1.292 γυναικών, και πάνω από 18.000 τραυματίες – είναι πολύ υψηλότερος από οποιονδήποτε από αυτούς τους ισραηλινούς αριθμούς από τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου.

Επανεξετάζοντας τα γεγονότα

Η τολμηρή στρατιωτική επιχείρηση υπό την ηγεσία της Χαμάς, με την κωδική ονομασία Al-Aqsa Flood, εκτυλίχθηκε με μια δραματική επιδρομή τα ξημερώματα, περίπου στις 6:30 π.μ. (ώρα Παλαιστίνης) στις 7 Οκτωβρίου. Αυτή συνοδεύτηκε από ένα συναγερμό σειρήνων που έσπασε τη σιωπή της κατεχόμενης Ιερουσαλήμ, σηματοδοτώντας ένα πολύ ιδιαίτερο γεγονός για την 75χρονη ιστορία του κράτους κατοχής.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς, των Ταξιαρχιών Αλ Κασάμ, περίπου 1.500 Παλαιστίνιοι μαχητές διέσχισαν το τεράστιο διαχωριστικό φράγμα Γάζας-Ισραήλ.

Ωστόσο, αυτή η απόδραση δεν περιορίστηκε μόνο στις δυνάμεις της Χαμάς- πολυάριθμοι ένοπλοι μαχητές που ανήκουν σε άλλες παρατάξεις, όπως η Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ (PIJ), παραβίασαν αργότερα τη γραμμή εκεχειρίας, μαζί με άλλους Παλαιστίνιους που δεν ανήκουν σε καμία οργανωμένη πολιτοφυλακή.

Καθώς έγινε φανερό ότι δεν επρόκειτο για μια συνηθισμένη επιχείρηση αντίστασης, εκατοντάδες βίντεο κατέκλυσαν γρήγορα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα περισσότερα από τα οποία έχει δει το The Cradle, που απεικονίζουν νεκρούς Ισραηλινούς στρατιώτες και εποίκους, σφοδρές μάχες με πυροβολισμούς μεταξύ διαφόρων πλευρών και Ισραηλινούς που αιχμαλωτίστηκαν στη Γάζα.

Τα βίντεο αυτά είτε τραβήχτηκαν με τα τηλέφωνα των Ισραηλινών, είτε κυκλοφόρησαν από Παλαιστίνιους μαχητές που κινηματογραφούσαν τη δική τους επιχείρηση. Μόνο λίγες ώρες αργότερα άρχισαν να έρχονται στην επιφάνεια πιο φρικιαστικοί αλλά και εντελώς αμφίβολοι ισχυρισμοί.

Ανυπόστατοι ισχυρισμοί για “θηριωδίες της Χαμάς”

Η Aviva Klompas, πρώην συντάκτρια ομιλιών για την ισραηλινή αποστολή στον ΟΗΕ, ήταν η πρώτη Ισραηλινή που διέδωσε τον ισχυρισμό ότι υπήρχαν αναφορές για “ισραηλινά κορίτσια που βιάζονταν και τα σώματά τους σέρνονταν στους δρόμους“.

Το δημοσίευσε αυτό στο X στις 21:18 (ώρα Παλαιστίνης), στις 7 Οκτωβρίου, αν και σε ένα δημοσίευμα που δημοσίευσε η Klompas στο Newsweek στις 12:28 π.μ. (ώρα Παλαιστίνης), στις 8 Οκτωβρίου, δεν έκανε καμία αναφορά σε οποιαδήποτε σεξουαλική βία.

Η Klompas είναι επίσης συνιδρύτρια του Boundless Israel, μιας “δεξαμενής σκέψης-δράσης” που εργάζεται “για την αναζωογόνηση της εκπαίδευσης στο Ισραήλ και την ανάληψη τολμηρής συλλογικής δράσης για την καταπολέμηση του αντι-εβραϊκού μίσους”. Μια “απροκάλυπτα σιωνιστική” φιλανθρωπική ομάδα που εργάζεται για την προώθηση ισραηλινών αφηγήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η μοναδική περίπτωση που προβάλλεται ως απόδειξη βιασμού ήταν αυτή μιας νεαρής Γερμανοϊσραηλινής γυναίκας ονόματι Shani Louk, η οποία βιντεοσκοπήθηκε μπρούμυτα στο πίσω μέρος ενός φορτηγού και ευρέως θεωρήθηκε νεκρή.

Δεν ήταν σαφές αν οι μαχητές που κινηματογραφήθηκαν μαζί με τη Λουκ στο όχημα με προορισμό τη Γάζα ήταν μέλη της Χαμάς, καθώς δεν φέρουν τις στολές ή τα διακριτικά των στρατευμάτων της Αλ Κασάμ που αναγνωρίζονται σε άλλα βίντεο της Χαμάς – μερικοί μάλιστα φορούσαν καθημερινά πολιτικά ρούχα και σανδάλια.

Αργότερα, η μητέρα της ισχυρίστηκε ότι είχε αποδείξεις ότι η κόρη της ήταν ακόμη ζωντανή, αλλά είχε υποστεί σοβαρό τραύμα στο κεφάλι. Αυτό ταιριάζει με τις πληροφορίες που έδωσε στη δημοσιότητα η Χαμάς, σύμφωνα με τις οποίες η Λουκ νοσηλευόταν για τα τραύματά της σε ένα μη προσδιορισμένο νοσοκομείο της Γάζας.

Περιπλέκοντας περαιτέρω τα πράγματα, την ημέρα που προέκυψαν αυτοί οι ισχυρισμοί για βιασμό, οι Ισραηλινοί δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες. Οι ένοπλες δυνάμεις τους δεν είχαν ακόμη εισέλθει σε πολλές, αν όχι στις περισσότερες, από τις περιοχές που απελευθερώθηκαν από την παλαιστινιακή αντίσταση και εξακολουθούσαν να εμπλέκονται σε ένοπλες συγκρούσεις μαζί τους σε πολλαπλά μέτωπα.

Παρ’ όλα αυτά, αυτοί οι ισχυρισμοί περί βιασμών απέκτησαν τη δική τους ζωή, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν να ισχυρίζεται, κατά τη διάρκεια ομιλίας του λίγες ημέρες αργότερα, ότι οι ισραηλινές γυναίκες “βιάστηκαν, κακοποιήθηκαν, και επιδεικνύονται ως τρόπαια” από μαχητές της Χαμάς. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το άρθρο του The Forward στις 11 Οκτωβρίου ανέφερε ότι ο ισραηλινός στρατός αναγνώρισε ότι δεν είχε αποδείξεις για τέτοιους ισχυρισμούς για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Όταν αργότερα ο στρατός έκανε τους δικούς του ισχυρισμούς για αποκεφαλισμούς, ακρωτηριασμούς ποδιών και βιασμούς, το Reuters επεσήμανε ότι “το στρατιωτικό προσωπικό που επέβλεπε τη διαδικασία ταυτοποίησης δεν παρουσίασε κανένα εγκληματολογικό στοιχείο με τη μορφή φωτογραφιών ή ιατρικών αρχείων”. Μέχρι σήμερα, δεν έχει παρουσιαστεί κανένα αξιόπιστο αποδεικτικό στοιχείο για αυτές τις φρικαλεότητες.

Άλλοι εξωφρενικοί ισχυρισμοί, όπως η ιστορία ότι η Χαμάς “αποκεφάλισε 40 μωρά” έγιναν πρωτοσέλιδα και πρωτοσέλιδα σε αμέτρητα δυτικά ειδησεογραφικά πρακτορεία. Ακόμη και ο Μπάιντεν ισχυρίστηκε ότι είδε “επιβεβαιωμένες φωτογραφίες τρομοκρατών που αποκεφαλίζουν μωρά“. Οι ισχυρισμοί ανάγονται στον ισραηλινό έφεδρο έποικο και στρατιώτη David Ben Zion, ο οποίος έχει υποκινήσει στο παρελθόν βίαιες ταραχές κατά των Παλαιστινίων και έχει ζητήσει την εξάλειψη της πόλης Huwara στη Δυτική Όχθη. Δεν προσκομίστηκαν ποτέ στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτούς τους ισχυρισμούς και ο ίδιος ο Λευκός Οίκος επιβεβαίωσε αργότερα ότι ο Τζο Μπάιντεν δεν είχε δει ποτέ τέτοιες φωτογραφίες.

Το σχέδιο της Χαμάς

Υπάρχουν ελάχιστα έως καθόλου αξιόπιστα στοιχεία ότι οι Παλαιστίνιοι μαχητές είχαν σχέδιο – ή ότι σκόπιμα επεδίωκαν να σκοτώσουν ή να βλάψουν άοπλους Ισραηλινούς πολίτες στις 7 Οκτωβρίου. Από το διαθέσιμο υλικό, βλέπουμε ότι εμπλέκονται κυρίως με τις ένοπλες ισραηλινές δυνάμεις, και ευθύνονται για το θάνατο εκατοντάδων στρατιωτών κατοχής. Όπως ξεκαθάρισε ο εκπρόσωπος των Ταξιαρχιών Κασάμ, Αμπού Ομπέιντα, στις 12 Οκτωβρίου:

“Η επιχείρηση Al-Aqsa Flood είχε στόχο να καταστρέψει τη Μεραρχία της Γάζας (μονάδα του ισραηλινού στρατού στα σύνορα της Γάζας), η οποία δέχθηκε επίθεση σε 15 σημεία, ενώ ακολούθησε επίθεση σε 10 ακόμη σημεία στρατιωτικής σημασίας. Επιτεθήκαμε στην τοποθεσία Zikim και σε αρκετούς άλλους οικισμούς έξω από το αρχηγείο της Μεραρχίας της Γάζας”.

Ο Abu Obeida και άλλα στελέχη της αντίστασης ισχυρίζονται ότι ο άλλος βασικός στόχος της επιχείρησής τους ήταν να συλλάβουν ισραηλινούς αιχμαλώτους που θα μπορούσαν να ανταλλάξουν με τους περίπου 5.300 Παλαιστίνιους κρατούμενους που κρατούνται σε ισραηλινά κέντρα κράτησης, πολλοί από τους οποίους είναι γυναίκες και παιδιά.

Ο αναπληρωτής επικεφαλής του Πολιτικού Γραφείου της Χαμάς Σάλεχ Αλ Αρούρι, σε συνέντευξή του μετά την επιχείρηση, τόνισε: “Έχουμε έναν μεγάλο και ποιοτικό αριθμό στρατιωτικών και ανώτερων αξιωματικών. Το μόνο που μπορούμε να πούμε τώρα είναι ότι η ελευθερία των κρατουμένων μας είναι προ των πυλών”.

Και οι δύο πλευρές παίζουν αυτό το παιχνίδι: Από την έναρξη της στρατιωτικής του επίθεσης στη Γάζα, το Ισραήλ έχει συλλάβει και φυλακίσει περισσότερους από 1.200 Παλαιστίνιους στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει 38 συμφωνίες ανταλλαγής κρατουμένων μεταξύ των παρατάξεων της αντίστασης και του Τελ Αβίβ – συμφωνίες στις οποίες οι Ισραηλινοί συχνά αντιστέκονται μέχρι την τελευταία στιγμή.

Ενώ αυτού του είδους οι μαρτυρίες διαρρέουν, αναφορές αναδύονται ότι οι ισραηλινές αρχές έχουν εντείνει την κακομεταχείριση, τα βασανιστήρια, ακόμη και τη δολοφονία των Παλαιστινίων κρατουμένων υπό την επιτήρησή τους – μια παραβίαση των Συμβάσεων της Γενεύης, τις οποίες, κατά ειρωνικό τρόπο, ένας μη κρατικός φορέας όπως η Χαμάς φαίνεται να έχει ακολουθήσει κατά γράμμα.

Σε σχέση με τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου, υπάρχουν σίγουρα κάποια βίντεο που απεικονίζουν πιθανώς άοπλους Ισραηλινούς, οι οποίοι σκοτώνονται μέσα στα οχήματά τους ή στις εισόδους των εγκαταστάσεων, έτσι ώστε τα παλαιστινιακά στρατεύματα να μπορέσουν να αποκτήσουν πρόσβαση.

Υπάρχουν επίσης βίντεο που δείχνουν τους μαχητές να εμπλέκονται σε ανταλλαγές πυρών με ένοπλες ισραηλινές δυνάμεις, όπου υπήρχαν άοπλοι Ισραηλινοί που προσπαθούσαν να καλυφθούν ενδιάμεσα, και επιπλέον βίντεο με μαχητές να πυροβολούν προς σπίτια και να ρίχνουν χειροβομβίδες σε οχυρωμένες περιοχές. Μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων δείχνουν επίσης ότι χειροβομβίδες ρίχτηκαν σε καταφύγια, αν και δεν είναι σαφές από ποιον.

Ακόμη και στο ισραηλινό “ρέιβ πάρτι ειρήνης”, το οποίο έχει αναφερθεί ως η πιο θανατηφόρα επίθεση που διέπραξαν οι Παλαιστίνιοι μαχητές κατά τη διάρκεια της επιχείρησής τους, εμφανίστηκαν βίντεο που φαίνεται να δείχνουν τις ισραηλινές δυνάμεις να ανοίγουν πυρ μέσα από ένα πλήθος άοπλων πολιτών, προς στόχους που πίστευαν ότι ήταν μέλη της Χαμάς. Το ABC News μετέδωσε επίσης ότι ένα ισραηλινό τανκ είχε κατευθυνθεί προς το σημείο του φεστιβάλ.

Μια ισραηλινή σφαγή στο Κιμπούτς Μπε’ερί;

Στο ρεπορτάζ του για τα γεγονότα στο Κιμπούτς Be’eri, το ABC News φωτογράφισε κομμάτια πυροβολικού που έμοιαζαν με ισραηλινά πυρομαχικά έξω από ένα βομβαρδισμένο σπίτι. Ο δημοσιογράφος, David Muir, ανέφερε ότι αργότερα βρέθηκαν μαχητές της Χαμάς, καλυμμένοι με πλαστικές σακούλες.

Επιπλέον, βίντεο από τη σκηνή δείχνουν σπίτια που φαίνεται να έχουν χτυπηθεί από πυρομαχικά που δεν είχαν στην κατοχή τους οι μαχητές της Χαμάς. Ο Muir ανέφερε ότι περίπου 14 άνθρωποι κρατούνταν όμηροι σε ένα κτίριο από Παλαιστίνιους μαχητές.

Ένα εβραιόφωνο άρθρο της Haaretz που δημοσιεύθηκε στις 20 Οκτωβρίου, το οποίο εμφανίζεται στα αγγλικά μόνο σε ένα άρθρο του Mondoweiss που πρέπει να διαβάσετε, παρουσιάζει μια πολύ διαφορετική ιστορία για το τι συνέβη στο Be’eri εκείνη την ημέρα. Ένας κάτοικος του Κιμπούτς που έλειπε από το σπίτι του -του οποίου η σύντροφος σκοτώθηκε στη συμπλοκή- αποκαλύπτει νέες εντυπωσιακές λεπτομέρειες:

“Η φωνή του τρέμει όταν η σύντροφός του, η οποία πολιορκούνταν στο καταφύγιο του σπιτιού της εκείνη τη στιγμή, έρχεται στο μυαλό του. Σύμφωνα με τον ίδιο, μόνο το βράδυ της Δευτέρας (9 Οκτωβρίου) και μόνο αφού οι διοικητές στο πεδίο της μάχης έλαβαν δύσκολες αποφάσεις -συμπεριλαμβανομένου του βομβαρδισμού σπιτιών με όλους τους ενοίκους τους μέσα, προκειμένου να εξοντώσουν τους τρομοκράτες μαζί με τους ομήρους- οι IDF ολοκλήρωσαν την κατάληψη του κιμπούτς. Το τίμημα ήταν τρομερό: τουλάχιστον 112 άνθρωποι του Be’eri σκοτώθηκαν. Άλλοι απήχθησαν. Χθες, 11 ημέρες μετά τη σφαγή, ανακαλύφθηκαν τα πτώματα μιας μητέρας και του γιου της σε ένα από τα κατεστραμμένα σπίτια. Πιστεύεται ότι και άλλα πτώματα βρίσκονται ακόμη στα χαλάσματα”.

Φωτογραφικές αποδείξεις της καταστροφής στο Be’eri επιβεβαιώνουν τη μαρτυρία του. Μόνο τα βαριά πυρομαχικά του ισραηλινού στρατού θα μπορούσαν να καταστρέψουν κατοικίες με αυτόν τον τρόπο.

Τα επακόλουθα ή το Κιμπούτς Be’eri μετά την παύση των πυρών των δύο πλευρών

Συμπεριφορές της Χαμάς: Αποδείξεις έναντι ισχυρισμών

Η Yasmin Porat, επιζήσασα από το Κιμπούτς Be’eri, δήλωσε σε συνέντευξή της σε ισραηλινή ραδιοφωνική εκπομπή, που φιλοξενήθηκε από τον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα Kan, ότι οι ισραηλινές δυνάμεις “εξόντωσαν τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων των ομήρων“, συνεχίζοντας να δηλώνει ότι “υπήρξαν πολύ, πολύ βαριά διασταυρούμενα πυρά” και σημείωσε ακόμη και βομβαρδισμούς από τανκς.

Η Porat είχε παρευρεθεί στο ρέιβ της Nova και κατέθεσε γισ τη μεταχείρισή της σε διάφορες συνεντεύξεις που έδωσε σε ισραηλινά μέσα ενημέρωσης. Εξήγησε ότι όταν κρατούνταν αιχμάλωτη, οι μαχητές της Χαμάς “μας φρουρούσαν”, λέγοντάς της στα εβραϊκά: “Κοίτα με καλά, δεν πρόκειται να σε σκοτώσουμε. Θέλουμε να σε πάρουμε στη Γάζα. Δεν πρόκειται να σε σκοτώσουμε. Γι’ αυτό να είσαι ήρεμη, δεν πρόκειται να πεθάνεις”. Πρόσθεσε επίσης τα εξής:

“Μας δίνουν κάτι να πιούμε πότε πότε. Όταν βλέπουν ότι είμαστε νευρικοί, μας ηρεμούν. Ήταν πολύ τρομακτικό, αλλά κανείς δεν μας φέρθηκε βίαια. Ευτυχώς δεν μου συνέβη τίποτα από αυτά που άκουσα στα μέσα ενημέρωσης”.

Όλο και περισσότερο, και προς τρόμο ορισμένων ισραηλινών αξιωματούχων και ειδησεογραφικών μέσων, ισραηλινοί αυτόπτες μάρτυρες και επιζώντες της αιματοχυσίας καταθέτουν ότι τους φέρθηκαν καλά οι Παλαιστίνιοι μαχητές. Στις 24 Οκτωβρίου, ο ισραηλινός κρατικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας Kan εξέφρασε τη λύπη του για το γεγονός ότι η κρατούμενη Yocheved Lifshitz, η οποία απελευθερώθηκε από τη Χαμάς την προηγούμενη ημέρα, είχε τη δυνατότητα να κάνει δηλώσεις ζωντανά στον αέρα.

Καθώς την παρέδιδαν σε μεσάζοντες του Ερυθρού Σταυρού, η κάμερα έπιασε την ηλικιωμένη Ισραηλινή αιχμάλωτη να γυρίζει πίσω για να σφίξει το χέρι του απαγωγέα της από τη Χαμάς στο τελευταίο αντίο. Η ζωντανή εκπομπή της Lifshitz, στην οποία μίλησε για τη δοκιμασία των δύο εβδομάδων, “εξανθρώπισε” ακόμη περισσότερο τους απαγωγείς της Χαμάς, καθώς διηγήθηκε την καθημερινή της ζωή με τους μαχητές:

“Ήταν πολύ φιλικοί απέναντί μας. Μας φρόντισαν. Μας έδωσαν φάρμακα και μας περιποιήθηκαν. Ένας από τους άνδρες που ήταν μαζί μας τραυματίστηκε σοβαρά σε ατύχημα με μοτοσικλέτα. Οι τραυματιοφορείς τους (της Χαμάς) φρόντισαν τα τραύματά του, του έδωσαν φάρμακα και αντιβιοτικά. Οι άνθρωποι ήταν φιλικοί. Διατηρούσαν το μέρος πολύ καθαρό. Ανησυχούσαν πολύ για εμάς”.

Περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις

Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι σε πολλές αναφορές δυτικών δημοσιογράφων που βρίσκονται επί τόπου, η πλειονότητα των πληροφοριών σχετικά με τη δράση των μαχητών της Χαμάς προέρχεται από τον ισραηλινό στρατό – που είναι ενεργός συμμετέχοντας στη σύγκρουση.

Τα αναδυόμενα στοιχεία δείχνουν τώρα ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, ιδίως λόγω της κλίμακας των καταστροφών στις υποδομές, οι ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις να έχουν σκοτώσει σκόπιμα αιχμαλώτους, να έχουν πυροβολήσει σε λανθασμένους στόχους ή να έχουν μπερδέψει Ισραηλινούς με Παλαιστίνιους στις ανταλλαγές πυρών. Εάν η μόνη πηγή πληροφοριών για έναν σοβαρό ισχυρισμό που διατυπώνεται είναι ο ισραηλινός στρατός, τότε πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι έχει πολλούς λόγους να αποκρύπτει περιπτώσεις φιλικών πυρών.

Τα φιλικά πυρά των Ισραηλινών ήταν ανεξέλεγκτα, ακόμη και τις ημέρες που ακολούθησαν, από έναν στρατό με πολύ μικρή πραγματική εμπειρία μάχης. Στην πόλη Ashkelon (Askalan) στις 8 Οκτωβρίου, Ισραηλινοί στρατιώτες πυροβόλησαν και φώναζαν προσβλητικά πάνω από το σώμα ενός άνδρα που πίστευαν ότι ήταν μαχητής της Χαμάς, αλλά αργότερα συνειδητοποίησαν ότι είχαν εκτελέσει έναν Ισραηλινό συμπατριώτη τους. Αυτό είναι μόνο ένα από τα τρία τέτοια παραδείγματα φιλικών πυρών μέσα σε μία ημέρα, που είχαν ως αποτέλεσμα τη δολοφονία Ισραηλινών από τα ίδια τους τα στρατεύματα.

Μέσα στην ομίχλη του πολέμου, τα μέρη της σύγκρουσης έχουν διαφορετικές οπτικές γωνίες για το τι συνέβη κατά την αρχική επιδρομή και τα επακόλουθά της. Δεν αμφισβητείται ότι οι παλαιστινιακές ένοπλες ομάδες προκάλεσαν σημαντικές απώλειες στον ισραηλινό στρατό, αλλά θα υπάρξει άφθονη συνεχής συζήτηση σχετικά με όλα τα υπόλοιπα, τις επόμενες εβδομάδες και μήνες.

Χρειάζεται επειγόντως μια ανεξάρτητη, αμερόληπτη, διεθνής έρευνα, η οποία θα έχει πρόσβαση σε πληροφορίες από όλες τις πλευρές που εμπλέκονται στη σύγκρουση. Ούτε οι Ισραηλινοί ούτε οι Αμερικανοί θα συμφωνήσουν σε αυτό, γεγονός που από μόνο του υποδηλώνει ότι το Τελ Αβίβ έχει πολλά να αποκρύψει.

Εν τω μεταξύ, οι Παλαιστίνιοι άμαχοι στη Γάζα υπομένουν συνεχείς, αδιάκριτες επιθέσεις με τα πιο εξελιγμένα βαρέα όπλα που υπάρχουν, ζώντας κάτω από τη διαρκή απειλή του αναγκαστικού και δυνητικά μη αναστρέψιμου εκτοπισμού. Αυτός ο ισραηλινός αεροπορικός βομβαρδισμός κατέστη δυνατός μόνο χάρη στην πλημμύρα των ανυπόστατων ιστοριών περί “φρικαλεοτήτων της Χαμάς” που άρχισαν να κυκλοφορούν τα μέσα ενημέρωσης από τις 7 Οκτωβρίου και μετά.

Πηγή: The Cradle

Μετάφραση: antapocrisis

Συγγραφείς: Robert Inlakesh και Sharmine Narwani

Κοινή δήλωση της Παλαιστινιακής Αντίστασης

Κοινή δήλωση από τις παλαιστινιακές οργανώσεις Χαμάς, Ισλαμική Τζιχάντ, Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Δημοκρατικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και Λαϊκό Μέτωπο για την της Παλαιστίνης – Γενική Διοίκηση:

Οι πέντε παλαιστινιακές δυνάμεις πραγματοποίησαν συνάντηση κορυφής, στη Βηρυτό, σήμερα, Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2023, για να συζητήσουν την πορεία της μάχης “Καταιγίδα Αλ-Άκσα” με τον σιωνιστικό εχθρό και την κτηνώδη επίθεσή του κατά της Λωρίδας της Γάζας.

Στην ανακοίνωσή τους, οι πέντε δυνάμεις χαιρετίζουν τους μάρτυρες του παλαιστινιακού λαού μας και τον ακλόνητο και υπερήφανο λαό μας στη Λωρίδα της Γάζας που αντιμετωπίζει μια οργανωμένη εκστρατεία εξόντωσης, τονίζοντας ότι είναι ο λαός της υπερηφάνειας, της αξιοπρέπειας και της σταθερότητας και ότι είναι ο λαός της νίκης που είναι πιστός στον αγώνα του και στην πατρίδα του και δεσμεύτηκαν να συνεχίσουν στο δρόμο της αντίστασης μέχρι να επιτευχθεί η νίκη επί του σιωνιστικού εχθρού.
Οι παρευρισκόμενοι επιβεβαίωσαν τα εξής:
– Αυτό το ηρωικό έπος είναι η μάχη ολόκληρου του παλαιστινιακού λαού, την οποία διεξάγει για την υπεράσπιση της γης του, των ιερών του, της ύπαρξής του και του δικαιώματός του στην ελευθερία, ενάντια σε έναν βάρβαρο εχθρό που δεν λυπάται κανέναν από το λαό μας από τα εγκλήματά του. Στοχεύει νοσοκομεία, τζαμιά, εκκλησίες, πανεπιστήμια και ασθενοφόρα και διακόπτει την ηλεκτρική ενέργεια, το νερό, τα καύσιμα, το διαδίκτυο και τις κινητές επικοινωνίες για τον πολιορκημένο λαό μας.
– Η τήρηση της εθνικής ενότητας αποτελεί βασικό πυλώνα για την αντιμετώπιση του σιωνιστικού πολέμου γενοκτονίας κατά του λαού μας, καθώς και για την απόρριψη των προσπαθειών του εχθρού να διαιρέσει το λαό μας ή να μονοπωλήσει οποιοδήποτε τμήμα του. Τονίζουμε την ενοποίηση των προσπαθειών και τη συσπείρωση μας σε αυτή τη μοιραία μάχη.
– Καλούμε τις μάζες του αραβικού και ισλαμικού έθνους μας και τους ελεύθερους λαούς του κόσμου να συνεχίσουν τις κινήσεις τους για να σταματήσουν την αμερικανοσιωνιστική επίθεση, να ανοίξουν τα συνοριακά περάσματα, να φέρουν ανθρωπιστική βοήθεια και καύσιμα και να απομακρύνουν τους τραυματίες από τη Λωρίδα της Γάζας.
– Χαιρετίζουμε τις δυνάμεις αντίστασης στο έθνος μας, ιδιαίτερα στο Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ, την Υεμένη και το Ιράν, και επιβεβαιώνουμε ότι ο παλαιστινιακός λαός μας δεν είναι μόνος του σε αυτή τη μάχη.
– Θεωρούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής πλήρως υπεύθυνες για τον πόλεμο της γενοκτονίας κατά του λαού μας, καθώς επέλεξαν να υποστηρίξουν, να κλιμακώσουν και να συμμετάσχουν στον πόλεμο γενοκτονίας κατά του λαού μας, ο οποίος απαιτεί μια ισχυρή απάντηση από τις αραβικές και ισλαμικές χώρες, καθώς και από χώρες φιλικές προς το λαό μας, για να σταματήσει αυτή η συνεχιζόμενη σφαγή του παλαιστινιακού λαού μας.
– Απαιτούμε το άνοιγμα του περάσματος της Ράφα και την είσοδο βοήθειας, ανθρωπιστικών αναγκών, καυσίμων και ιατρικών ομάδων και ομάδων αρωγής στο λαό μας χωρίς καθυστέρηση, επιτρέποντας στους τραυματίες να μεταφερθούν στην Αίγυπτο και στις αραβικές και ισλαμικές χώρες, χωρίς την παρέμβαση της κατοχής ή οποιασδήποτε από τις επιθετικές χώρες.
– Καλούμε τις μάζες του λαού μας σε όλη την κατεχόμενη Παλαιστίνη να κλιμακώσουν όλες τις μορφές αντίστασης και αγώνα ενάντια στον σιωνιστικό εχθρό, στοχεύοντας τους στρατιώτες και τους εποίκους του και ενισχύοντας τις λαϊκές πρωτοβουλίες αγώνα απέναντι στις επιθέσεις των εποίκων και την επέλαση των εχθρικών δυνάμεων.
– Η αποκοπή κάθε πρόσβασης του εχθρού στη Γάζα, η πολιορκία της και η πλήρης διακοπή των επικοινωνιών και του διαδικτύου είναι η κάλυψη ενός μεγάλου εγκλήματος γενοκτονίας, για το οποίο ο εχθρός δεν θέλει μάρτυρες, και τονίζουμε το σπάσιμο αυτής της πολιορκίας με μια “επίσημη και λαϊκή” αραβική θέση.
– Εμμένουμε στο δικαίωμα του λαού μας να αντιστέκεται, και την εμπιστοσύνη στη νίκη του λαού μας σε αυτή τη μάχη, καθώς δίνουμε αυτή τη μάχη για την υπεράσπιση της γης μας, του λαού μας και των ιερών μας, και για χάρη της απελευθέρωσης, της επιστροφής, της αυτοδιάθεσης και της ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ.
Δόξα στους μάρτυρες.
Θεραπεία για τους τραυματίες.
Ελευθερία για τους φυλακισμένους.
Νίκη στο λαό μας και τη γενναία αντίστασή του.

Σάββατο, 28 Οκτωβρίου 2023

Μετάφραση: Π. Παπαδομανωλάκης

Συνέντευξη Τύπου της Χαμάς για τη χθεσινή επίθεση του Ισραήλ

“Η Χαμάς σε συνέντευξη Τύπου στη Βηρυτό υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων της μάχης Al Aqsa Flood και της σιωνιστικής τρομοκρατικής επίθεσης εναντίον του λαού μας στην Παλαιστίνη”:

Ειρήνη σε σας με το έλεος και τις ευλογίες του Θεού.

Πρώτον, για την κλιμάκωση της τρομοκρατικής επίθεσης και των προσπαθειών εισβολής:

Την 22η ημέρα της συνεχιζόμενης επίθεσης εναντίον του λαού μας στη Λωρίδα της Γάζας, με την επέκταση της τρομοκρατικής κατοχικής επίθεσης εναντίον της Λωρίδας της Γάζας και την έναρξη των προσπαθειών εισβολής και διείσδυσης στην ξηρά αναφέρουμε ότι:

Οι Ταξιαρχίες Αλ Κασάμ και η Παλαιστινιακή Αντίσταση αντιμετώπισαν ηρωικά και σταθερά αυτές τις απόπειρες προέλασης στην ξηρά, συγκρουόμενες σφοδρά με τον κατοχικό στρατό, προκαλώντας βαριές απώλειες στους στρατιώτες και τον εξοπλισμό του.

Η Γάζα ήταν και θα παραμείνει νεκροταφείο για τους εισβολείς. Η κατοχή θα δει από εμάς την απάντηση που πρέπει και θα τρίψει τα μούτρα της στο χώμα. Η εποχή της αλαζονείας και της απερίσκεπτης δράσης χωρίς λογοδοσία έχει τελειώσει. Δεν θα μπορέσουν να αποκαταστήσουν την εικόνα της στρατηγικής ήττας που υπέστησαν την 7η Οκτωβρίου.

Δεύτερον, για τον σιωνιστικό ιστό των ψεμάτων:

Χθες, ο εκπρόσωπος του εγκληματικού στρατού κατοχής ισχυρίστηκε ότι το κίνημα Χαμάς χρησιμοποιεί το ιατρικό συγκρότημα Al-Shifa για στρατιωτικούς σκοπούς και ισχυρίστηκε την παρουσία ηγετών του κινήματος εκεί.

Αρνούμαστε κατηγορηματικά αυτούς τους ψευδείς ισχυρισμούς. Αποτελούν μέρος της σιωνιστικής προπαγάνδας για να δικαιολογήσουν τη στοχοποίηση και τη διάπραξη περισσότερων σφαγών εναντίον αμάχων και ιατρικών ομάδων, προκειμένου να σταματήσει το ιατροφαρμακευτικό έργο των νοσοκομείων. Τονίζουμε ότι το νοσοκομείο εξυπηρετεί μόνο ιατρικές και υγειονομικές λειτουργίες για την παροχή βοήθειας στα θύματα. Όλα όσα παρουσιάζονται από το κράτος κατοχής είναι αβάσιμα και δεν υποστηρίζονται από κανένα στοιχείο.

Τρίτον, για τη διακοπή της επικοινωνίας και του διαδικτύου:

Κόβοντας τις επικοινωνίες και το διαδίκτυο από τη Λωρίδα της Γάζας και απομονώνοντας τη Λωρίδα από τον έξω κόσμο, πρέπει να τονιστεί ότι στόχος της κατοχής είναι να αποκρύψει την αλήθεια και να εμποδίσει την εικόνα των εγκλημάτων της στη Λωρίδα της Γάζας να μεταφερθεί στον κόσμο.

Τέταρτον, για το άνοιγμα του περάσματος της Ράφα και την εισαγωγή βοήθειας:

Καλούμε τη διεθνή κοινότητα, και κυρίως τις αραβικές και ισλαμικές χώρες μας, να εφαρμόσουν επειγόντως και άμεσα την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης για τη μεταφορά καυσίμων και υλικών αρωγής στους αμάχους. Θεωρούμε την απόφαση αυτή νίκη για τον παλαιστινιακό λαό μας και απαιτούμε η βοήθεια αυτή, η οποία συσσωρεύεται στην αιγυπτιακή πλευρά, να σταλεί και να διανεμηθεί γρήγορα σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας. Το πέρασμα της Ράφα πρέπει να ανοίξει και η σιωνιστική αλαζονεία πρέπει να αμφισβητηθεί.

Πέμπτον, επιβεβαιώνουμε τα ακόλουθα:

– Η στοχοποίηση της περιοχής των νοσοκομείων, όπου στεγάζονται δεκάδες χιλιάδες πολίτες, αποτελεί μέρος μιας ολόκληρης διαχρονικης σειράς εκτοπίσεων του λαού μας από το βορρά στο νότο… και στη συνέχεια στη Χερσόνησο του Σινά, πολιτική την οποία ο λαός μας απορρίπτει σθεναρά.

– Η παρεμπόδιση παροχής καυσίμων, η διακοπή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος είναι εγκλήματα πολέμου και μαζική δολοφονία που θα προκαλέσει μεγάλη καταστροφή.

– Η αμερικανική κυβέρνηση και οι δυτικές χώρες που υποστηρίζουν την επίθεση είναι πλήρως συνυπεύθυνες με τη σιωνιστική κατοχή στον πόλεμο της γενοκτονίας και στον ποταμό αίματος που χύνεται από άοπλους πολίτες. Αυτό το αίμα θα είναι μια κατάρα και θα γίνει ηφαίστειο οργής από τις μάζες του έθνους μας και τους ελεύθερους λαούς του κόσμου πάνω σε αυτούς τους δολοφόνους.

– Οι αραβικές και ισλαμικές χώρες πρέπει να αναβαθμίσουν τη θέση και τη δράση τους για να έρθουν στο ύψος των περιστάσεων με τη γενοκτονία εναντίον του λαού μας. Απαιτούμε να χρησιμοποιήσουν όλα τα εργαλεία και τα χαρτιά πίεσης εναντίον των αμερικανικών συμφερόντων και των χωρών που υποστηρίζουν την επίθεση και να τους κάνουν να νιώσουν ότι έχουν πολλά να χάσουν.

– Επαναλαμβάνουμε την απαίτηση απέλασης των πρεσβευτών του εχθρού από τις χώρες που διατηρούν σχέσεις μαζί τους. Η σημαία της τρομοκρατικής ναζιστικής οντότητας δεν πρέπει να υψωθεί στις πρωτεύουσές μας.

– Προειδοποιούμε για τις απόπειρες δημιουργίας πλαστών λογαριασμών στο όνομα της Χαμάς και των ηγετών της για τη διασπορά σύγχυσης και σιωνιστικών ψεμάτων.

Ισλαμικό Κίνημα Αντίστασης – Χαμάς

Πηγη: Resistance News Network, Telegram

Το Ισραήλ έχει χάσει για πάντα το δίκιο του

Λυπάμαι αν αυτό με κάνει έναν κακό τρομοκράτη που αγαπάει τους βιασμούς μωρών, αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη οι γενοκτονικές σφαγές είναι κακές.

Το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του γλιτώνουν πολλά με το να εμφανίζουν αυτό που γίνεται ως “πόλεμο”. Δεν είναι πόλεμος. Το Ισραήλ εκτοξεύει στρατιωτικά εκρηκτικά υψηλής τεχνολογίας σε κτίρια αμάχων μέσα σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, ενώ η Χαμάς ανταπαντά με πυροτεχνήματα που προκαλούν ελαφρές υλικές ζημιές. Αυτό δεν είναι πόλεμος, είναι σφαγή.

Αναστατώθηκα όταν είδα ότι το Ισραήλ έχει σκοτώσει επτά χιλιάδες ανθρώπους στους βομβαρδισμούς του στη Γάζα, αλλά μετά ένας έξυπνος απολογητής του Ισραήλ μου είπε ότι η Χαμάς μπορεί να υπερβάλλει με αυτούς τους αριθμούς, και ίσως να είναι περίπου τέσσερις χιλιάδες, οπότε είναι μια χαρά.

Ποιος ηλίθιος ανεγκέφαλος, που το μυαλό του έχει γίνει κιμάς, μπορεί πραγματικά να κοιτάξει τις δορυφορικές εικόνες των ζημιών που προκλήθηκαν από τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές και να πιστέψει ότι η Γάζα λέει ψέματα για τον αριθμό των νεκρών της;

Κοιτάξτε, είναι πολύ απλό: αν στα λόγια λέτε “δεν στοχεύουμε αμάχους, στοχεύουμε τη Χαμάς”, αλλά οι πράξεις σας λένε ότι επιβάλλετε πόλεμο πολιορκίας στον άμαχο πληθυσμό και βομβαρδίζετε ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα μετατρέποντάς τα σε ερείπια, τότε δεν στοχεύετε πραγματικά τη Χαμάς.

Το ζήτημα Ισραήλ – Παλαιστίνη είναι μια πολύ περίπλοκη, συγκεχυμένη, εξαιρετικά διαφορετική συζήτηση μεταξύ εκείνων που πιστεύουν ότι η δολοφονία χιλιάδων παιδιών είναι μια χαρά να συμβαίνει, και εκείνων που δεν το δέχονται.

Πρόκειται για μια πολύ περίπλοκη γενοκτονική σφαγή. Η πιο περίπλοκη γενοκτονική σφαγή στην ιστορία των γενοκτονικών σφαγών. Υπάρχουν δύο πλευρές σε αυτή τη γενοκτονική σφαγή. Αυτή η γενοκτονική σφαγή απαιτεί να κάνουμε διαφορποιήσεις.

Ένας φυσιολογικός άνθρωπος: Το Ισραήλ σκοτώνει χιλιάδες παιδιά αυτή τη στιγμή που μιλάμε.

Ένας παράφρων φανατικός: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΕ ΤΗ ΧΑΜΑΣ;

Οι απολογητές του Ισραήλ είναι οι χειρότεροι. Οι απολύτως χειρότεροι. Έχω έρθει σε αντιπαράθεση με αμέτρητες πολιτικές παρατάξεις όλα αυτά τα χρόνια και δεν έχω συναντήσει ποτέ μια ομάδα τόσο βαθιά ηθικά χρεοκοπημένη και ψυχολογικά παραμορφωμένη. Είναι τόσο απαίσιοι που η απολογία τους στην πραγματικότητα βλάπτει την εικόνα του Ισραήλ. Τίποτα δεν θα επιβεβαιώσει την ηθική ορθότητα της αντίθεσής σας στο Ισραήλ περισσότερο από το να αλληλεπιδράσετε με απολογητές του Ισραήλ στο διαδίκτυο.

Συνεχίζει να με εκπλήσσει το γεγονός ότι οι απολογητές του Ισραήλ εξακολουθούν να περιμένουν να τους πάρουμε στα σοβαρά. Το Ισραήλ σφαγιάζει παιδιά κατά χιλιάδες και μετατρέπει τη Γάζα σε ερείπια και εξακολουθούν να περιμένουν να τους ακούσετε υπομονετικά όταν υπερασπίζονται τις ενέργειές του. Στην πραγματικότητα αρχίζει να γίνεται εντελώς νοσηρό.

Τον παλιό καιρό οι δολοφόνοι κακοποιοί απλά άρπαζαν όποια γη ήθελαν και σκότωναν όποιον προσπαθούσε να τους σταματήσει. Αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα, αλλά τώρα οι κακοποιοί πρέπει να επινοούν δικαιολογίες που ακούγονται φιλελεύθερες και επιζητούν τη συμπάθεια, όπως “η διάδοση της ελευθερίας και της δημοκρατίας” ή “το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του”.

Το Ισραήλ έχει χάσει το δίκιο του. Τα επιχειρήματά του έχουν ηττηθεί. Μόνιμα. Δεν υπάρχει επιστροφή από αυτό.

Πηγή: Caitlin Johnstone

Κι όμως η Χαμάς είναι με το Διεθνές Δίκαιο. Το Ισραήλ και η Δύση το παραβιάζουν.

Κάθε εξωνημένο φερέφωνο του σιωνισμού, κάθε αλαλάζον κύμβαλο της αμερικανικής ηγεμονίας, από τις 7 Οκτωβρίου και μετά έχει αντικαταστήσει την ουκρανική σημαιούλα στο προφίλ του με την ισραηλινή. Και επιδίδεται με παραφροσύνη σε πογκρόμ χαρακτηρισμών για τους ισλαμοφασίστες, τους τρομοκράτες, τους ούγκανους, τους μουτζαχεντίν, τους μισογύνηδες και τους καθυστερημένους που επιτέθηκαν στην “μοναδική δημοκρατία” της Μέσης Ανατολής.

Η πραγματικότητα παραστάσεων, η διαστροφή της αλήθειας, η χυδαία προπαγάνδα και η μηντιακή υπεροπλία έχει επηρεάσει όχι μόνο αυτούς που αυτοβούλως μετατρέπονται σε χαλκεία του σιωνισμού και της αμερικανικής ηγεμονίας, αλλά και πολύ άλλο κόσμο. Η οποιαδήποτε συζήτηση για την Παλαιστίνη πρέπει να ξεκινά με την καταδίκη της Χαμάς και των επιθέσεών της.

Αλήθεια γιατί;

Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο η Παλαιστίνη βρίσκεται υπό κατοχή. Σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, αποφάσεις που αποτελούν την ελάχιστη βάση μιας ειρηνικής συνύπαρξης στην περιοχή, το Ισραήλ διαπράττει το έγκλημα της Κατοχής και του Εποικισμού.

Σύμφωνα πάλι με το Διεθνές Δίκαιο, κάθε λαός που βρίσκεται υπό Κατοχή, έχει το αναφαίρετο δικαίωμα στην Αντίσταση, ακόμα και στην ένοπλη. Άρα και η Χαμάς.

Σύμφωνα με την Καταστατική Απόφαση του ΟΗΕ του 1947, το 55% της ιστορικής Παλαιστίνης περνούσε στο εβραϊκό κράτος του Ισραήλ και το 45% στο αραβικό κράτος της Παλαιστίνης. Η απόφαση αυτή, προφανώς θεωρήθηκε απαράδεκτη από τους Άραβες που έβλεπαν ένα κράτος να γεννιέται με το έτσι θέλω της Δύσης εκεί που μέχρι πρότινος ήταν οι πατρογονικές τους εστίες, τα σπίτια και τα χωριά τους. Με τον πρώτο αραβο-ισραηλινό πόλεμο του 1948 το Ισραήλ καταλαμβάνει ένα επιπλέον 23% των εδαφών και καταλήγει να κατέχει το 78% της ιστορικής Παλαιστίνης.

Με τον πόλεμο των 6 ημερών του 1967 το Ισραήλ καταλαμβάνει και το υπόλοιπο 22% (Δυτική Όχθη και Λωρίδα της Γάζας), εδάφη τα οποία υπό οποιαδήποτε ερμηνεία – ακόμα και την πλέον ανεκτική προς τον σιωνισμό – συνιστούν Κατεχόμενα Εδάφη. Δεν είναι τυχαίο ότι το σύνολο των αποφάσεων του ΟΗΕ από το 1967 και μετά ζητούν να αποσυρθεί το Ισραήλ από τη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας.

Ακόμα και αν σταματούσαμε εδώ, ο οποιοσδήποτε ανθρωπος που αναγνωρίζει ως βάση επίλυσης των διαφορών όχι το δίκιο του ισχυρού αλλά το Διεθνές Δίκαιο και τη Διεθνή Νομιμότητα, θα έλεγε ότι το Ισραήλ διαπράττει το έγκλημα της Κατοχής και οι Παλαιστίνιοι έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα στην Αντίσταση, και μάλιστα – σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο – αντίσταση με όλα τα μέσα, περιλαμβανόμενα των ένοπλων.

Ωστόσο το έγκλημα δεν σταματά εδώ. Από το 1967 και μετά, το Ισραήλ όχι μόνο έχει ενσωματώσει τα εδάφη που κατέλαβε το 1948, αλλά ακόμα και στα εδάφη που κατέχει παρανόμως έκτοτε διαπράττει το έγκλημα του εποικισμού. 700.000 έποικοι με τη συνδρομή του ισραηλινού στρατού εγκαθίστανται στα Κατεχόμενα υφαρπάζοντας δια της βίας σπίτια, περιουσίες, χωράφια και καλλιέργειες των Παλαιστίνιων.

Από το 22% των εδαφών της ιστορικής Παλαιστίνης που είχε μείνει στους Παλαιστίνιους μετά τη Νάκμπα, εποικίζεται συστηματικά σχεδόν το μισό και πλέον μόνο το 13% της αρχικής Παλαιστίνης έχει μείνει χωρίς οικισμούς εποίκων. Αλλά κι αυτό ακόμα το 13% τελεί υπό συστηματικό αφανισμό, εκβιασμούς, οικονομικούς αποκλεισμούς, καταπίεση, εκφοβισμούς, δολοφονίες.

Το Ισραήλ κατηγορεί τη Χαμάς ότι δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα στην ύπαρξή του (Ψέμμα, η Χαμάς έχει δεχθεί λύση στη βάση της επιστροφής των συνόρων του 1967), ωστόσο το ίδιο όχι απλά δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα στην ύπαρξη του κράτους της Παλαιστίνης, αλλά μέσω συστηματικής εθνοκάθαρσης δεν αναγνωρίζει στους Παλαιστίνιους τους ίδιους δικαίωμα ύπαρξης. Οι χάρτες που εμφανίζει στα διεθνή φόρα, αλλά και η έμπρακτη πολιτική του δεν είναι τίποτα άλλο από ένα Ολοκαύτωμα των Παλαιστινίων.

Το να ζητά λοιπόν κανείς να καταδικαστεί η Χαμάς, δεν είναι τίποτα άλλο από πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας. Γιατί πέρα από οποιεσδήποτε διαφορές και διαφωνίες που μπορεί κανείς να έχει με ένα ισλαμικό (και όχι προοδευτικό ή αριστερό) κίνημα αντίστασης, δεν είναι η Χαμάς αυτή που διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, δεν είναι η Χαμάς αυτή που παραβιάζει συστηματικά το Διεθνές Δίκαιο, το Χάρτη των Ηνεμένων Εθνών ή την Αρχή της αυτοδιάθεσης των Λαών.

Για ποιο λόγο η Χαμάς είναι εκτός Διεθνούς Δικαίου όταν επιτίθεται στο Ισραήλ που διαπράττει το έγκλημα της Κατοχής, αλλά το Ισραήλ είναι “φάρος του πολιτισμού” και “μοναδική δημοκρατία” όταν μαζί με τα ήδη εξελισσόμενα εγκλήματα της Κατοχής, του Εποικισμού, του Κράτους – Απαρτχάιντ απαντά στην επίθεση της Χαμάς με την εξελισσόμενη γενοκτονία και εθνοκάθαρση στη Γάζα;

Ακροκεντρώοι, όψιμοι σιωνιστές, μετανοήσαντες αριστεροί, νεοφιλελεύθεροι και αμερικανοτσολιάδες μπορούν να σκούζουν όσο θέλουν, αλλά στην περίπτωση της Παλαιστίνης, η Χαμάς (και όχι μόνο) αντιστέκεται ένοπλα στην κατοχή έχοντας όλα τα νόμιμα δικαιώματα για αυτό, ενώ το Ισραήλ διαπράττει τα φρικιαστικά εγκλήματα όχι απλά της Κατοχής, του Εποικισμού και του Απαρτχάιντ, αλλά της συστηματικής γενοκοτονίας και εθνοκάθαρσης ενός ολόκληρου λαού.

Το δικαίωμα στην άμυνα και το Ισραήλ

Το βασικό επιχείρημα της ισραηλινής κυβέρνησης στην τρέχουσα συγκυρία είναι ότι έχει το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, αφού δέχθηκε επίθεση. Πράγματι το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη θεμελιώνει το δικαίωμα στην άμυνα. Ωστόσο, εδώ δεν πρόκειται για αυτή την περίπτωση για τον απλούστατο λόγο ότι το Ισραήλ έχει υπό την κατοχή του εδώ και πολλές δεκαετίες την Παλαιστίνη. Παραβιάζει δηλαδή τον πυρήνα των αρχών στις οποίες είναι θεμελιωμένος ο ΟΗΕ, που είναι ο σεβασμός της εδαφικής κυριαρχίας και ακεραιότητας, το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση, οι αρχές της ειρηνικής συνύπαρξης, της καλής γειτονίας και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών. Δεν μπορεί επομένως να γίνει λόγος για αυτοάμυνα. Για παράδειγμα οι επιχειρήσεις των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων, όταν μάχονταν ενάντια στις ανταρτικές δυνάμεις της Ελλάδας ή άλλων κατεχόμενων χωρών, δεν ήταν αυτοάμυνα. Ούτε οι επιχειρήσεις των Οθωμανών ενάντια στους εξεγερμένους Έλληνες το 1821 ήταν αυτοάμυνα.

Επομένως είναι λαθεμένη και παραπλανητική η συζήτηση για το αν το Ισραήλ εφαρμόζει το διεθνές δίκαιο των ένοπλων συγκρούσεων. Απλούστατα δεν πρόκειται για άμυνα. Πρόκειται για επιχειρήσεις εδραίωσης της κατοχής. Αντί αυτών, θα έπρεπε να προσέλθει άμεσα σε ειρηνικές διαπραγματεύσεις και να αποχωρήσει πάραυτα από όλα τα κατεχόμενα εδάφη. Αυτομάτως θα επερχόταν η ειρήνευση.

Να υπενθυμίσω με την ευκαιρία ότι σύμφωνα με ερμηνεία του άρθρου 1 παρ. 2 του Χάρτη, που θεμελιώνει το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των λαών, νομιμοποιείται η χρήση βίας μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος της απελευθέρωσης από την ξένη κατοχή. Επομένως με βάση το διεθνές δίκαιο ο λαός της Παλαιστίνης νομιμοποιείται γενικά να αγωνίζεται και ένοπλα ενάντια στην κατοχή.

Από την άλλη, με βάση το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου μπορεί να υποστηριχθεί ότι η κυβέρνηση του Ισραήλ διαπράττει εγκλήματα πολέμου. Ενδεικτικά αναφέρω: 1. την εκτεταμένη καταστροφή περιουσίας που δεν δικαιολογείται από στρατιωτική αναγκαιότητα, 2. την παράνομη εκτόπιση ή μεταφορά, 3. τις επιθέσεις με πρόθεση κατά του άμαχου πληθυσμού, ο οποίος δεν λαμβάνει άμεσα μέρος σε εχθροπραξίες, 4. τη δήλωση ότι δεν θα υπάρξει έλεος.

Επιπλέον, με βάση το άρθρο 6 μπορεί να υποστηριχθεί ότι η κυβέρνηση του Ισραήλ διαπράττει το έγκλημα της γενοκτονίας αφού επιβάλλει «με πρόθεση την επιβολή επί της ομάδας συνθηκών ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν τη φυσική καταστροφή τής εν όλω ή εν μέρει». Με βάση το άρθρο 7 διαπράττει και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας με την εξόντωση του πληθυσμού στη Γάζα δηλαδή «την με πρόθεση επιβολή συνθηκών ζωής, μεταξύ άλλων στέρηση πρόσβασης σε τροφή και φάρμακα, υπολογισμένων να επιφέρουν την καταστροφή μέρους του πληθυσμού».

Για όλα τα παραπάνω την ευθύνη φέρει η ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου. Ο ισραηλινός λαός έχει κάθε συμφέρον να ζήσει ειρηνικά δίπλα στον παλαιστινιακό λαό, ο οποίος πρέπει να αποκτήσει τη δική του ελεύθερη πατρίδα, στα όρια του 1967 με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ, όπως επιτάσσουν οι αποφάσεις του ΟΗΕ. Δυο κράτη, το ένα δίπλα στο άλλο, δύο λαοί ενωμένοι και ελεύθεροι.

Πηγή: infowar.gr

Πόσοι φόνοι είναι αρκετοί φόνοι;

Το Ισραήλ έχει σκοτώσει πολλαπλάσιους ανθρώπους από τις 7 Οκτωβρίου σε σχέση με αυτούς που σκοτώθηκαν στις 7 Οκτωβρίου, έχει προκαλέσει πολλαπλάσιες καταστροφές από τις 7 Οκτωβρίου σε σχέση με αυτές που προκλήθηκαν στις 7 Οκτωβρίου και έχει προκαλέσει πολλαπλάσιο πόνο και δυστυχία από τις 7 Οκτωβρίου σε σχέση με αυτές που προκλήθηκαν στις 7 Οκτωβρίου.

Ακόμη και αν αγνοήσετε εντελώς τη δυναμική των πραγμάτων που οδήγησε στην επίθεση της Χαμάς και απλά κοιτάξετε αμερόληπτα τα ακατέργαστα δεδομένα, είναι ένα εύκολα μετρήσιμο γεγονός ότι αυτό που έχει κάνει το Ισραήλ από τις 7 Οκτωβρίου είναι χειρότερο από αυτό που έκανε η Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Ενώ υπάρχει ένα τεράστιο ταμπού για να μην το πούμε αυτό δημόσια, ουδείς μπορεί σοβαρά να το αμφισβητήσει. Ο μόνος τρόπος για να το αμφισβητήσουμε θα ήταν να θεωρήσουμε ότι οι ζωές των Παλαιστινίων αξίζουν λιγότερο από τις ισραηλινές ζωές, κάτι που δεν συνιστά μια θέση που αξίζει να ληφθεί σοβαρά υπόψη.

Αλλά αυτό δεν είναι το κυριότερο αντικειμενικό γεγονός που διαχωρίζει το θάνατο και την καταστροφή της 7ης Οκτωβρίου από όλο το θάνατο και την καταστροφή που συνέβη έκτοτε. Το κυριότερο αντικειμενικό γεγονός που διαχωρίζει το θάνατο και την καταστροφή της 7ης Οκτωβρίου από το θάνατο και την καταστροφή που συνέβη μετά, είναι ότι η 7η Οκτωβρίου έχει ήδη συμβεί, ενώ η σφαγή στη Γάζα συνεχίζεται ακόμα και μπορεί να σταματήσει.

Όλα όσα συνέβησαν στις 7 Οκτωβρίου ανήκουν στο παρελθόν. Έχουν τελειώσει. Όσες βόμβες κι αν ρίξουν οι IDF, όσοι άμαχοι κι αν σκοτωθούν στη Γάζα, όσα κτίρια κι αν καταρρεύσουν, όση προπαγάνδα κι αν βγάλουν τα δυτικά ΜΜΕ, δεν θα επαναφέρουν στη ζωή ούτε έναν Ισραηλινό που πέθανε στις 7 Οκτωβρίου.

Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει σχετικά με την 7η Οκτωβρίου. Είναι στο παρελθόν. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι με αυτό. Αυτό όμως που μπορεί να αλλάξει είναι η απόφαση να συνεχίσουμε να σκοτώνουμε χιλιάδες αμάχους με έναν ανελέητο καταιγισμό στρατιωτικών εκρηκτικών και να τους στραγγαλίζουμε μέχρι θανάτου με πολιορκητικό πόλεμο για κάτι που δεν έκαναν.

Ανά πάσα στιγμή το Ισραήλ θα μπορούσε να σταματήσει να μετατρέπει ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα σε ερείπια και να προσθέτει επιπλέον νεκρά παιδιά στα χιλιάδες παιδιά που έχουν σκοτωθεί, αλλά δεν το κάνει. Αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει. Κάθε ώρα που συνεχίζεται αυτό είναι μια ακόμη απόφαση της ισραηλινής κυβέρνησης να το συνεχίσει, και κάθε ώρα που συνεχίζεται είναι περισσότερος θάνατος και ανθρώπινη δυστυχία στη Γάζα.

Και κάποια στιγμή θα πρέπει να απαντηθεί ένα πολύ σημαντικό ερώτημα, το οποίο είναι το εξής: πόσο είναι αρκετό;

Πόσοι σκοτωμοί είναι αρκετοί σκοτωμοί; Πόσοι άμαχοι πρέπει να πεθάνουν για να μπορέσουμε να τραβήξουμε μια γραμμή;

Πόσο ψηλά πρέπει να είναι ο σωρός των ακρωτηριασμένων και διαμελισμένων παιδιών για να είναι αρκετά ψηλά; Δώστε μου ένα συγκεκριμένο ύψος, παρακαλώ, σε μέτρα ή σε γιάρδες.

Είναι μια απάντηση στην οποία θα καταλήξουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Κάποια στιγμή θα φτάσουμε στο τέλος των δολοφονιών, είτε επειδή κάποιο ψήγμα συνείδησης ξύπνησε στις δυνάμεις που τις διέπραξαν και τις διευκόλυναν, είτε επειδή έγινε πολιτικά ενοχλητικό να συνεχιστούν, είτε επειδή κάποιος ανούσιος και αυθαίρετος στόχος κηρύχθηκε ότι επιτεύχθηκε, είτε επειδή οι δολοφόνοι ένιωσαν κορεσμό από το πλήθος των δολοφονιών που έκαναν, είτε επειδή δεν έμεινε κανένας πλέον να δολοφονηθεί.

Επομένως, μπορούμε κάλλιστα να αρχίσουμε να θέτουμε επίμονα αυτό το ερώτημα από τώρα, ώστε να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε έναν αριθμό το συντομότερο δυνατό. Ποιος αριθμός νεκρών είναι αρκετός; Είναι ένα ερώτημα που απαιτεί απάντηση. Και η απάντηση στην οποία θα καταλήξουμε συλλογικά θα πει πολλά για το ανθρώπινο είδος και για το πού κατευθύνεται.

Πηγή: Caitlin Johnstone