Μπολσονάρο

Οι εκλογές στην Βραζιλία

Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών στη Βραζιλία ήταν μια διευρυμένη νίκη του φασίστα υποψήφιου Χαίρ Μπολσονάρο επί του Φερνάντο Αντάντ, πρώην υπουργού παιδείας και υποψήφιου του Κόμματος των Εργαζομένων με την στήριξη του Λούλα. Ο Μπολσονάρο έφτασε ελάχιστα βήματα από το να νικήσει από τον πρώτο γύρο, και σχεδόν σίγουρα θα είναι ο νικητής του δεύτερου γύρου, που πραγματοποιείται στις 28 Οκτωβρίου.

Το πλαίσιο στο οποίο διενεργούνται οι εκλογές είναι εκείνο της χειρότερης οικονομικής κρίσης στην  ιστορία της Βραζιλίας από το 1930, με μια πτώση του Α.Ε.Π. περίπου στο 7% μεταξύ 2015 και 2016 και μία ελάχιστη ανάκτηση στο 1% κατά την διάρκεια του 2017. Η πτώση αυτή γίνεται ιδιαίτερα αισθητή  στο επονομαζόμενο ABCD, τη βιομηχανική ζώνη γύρω από το Σάο Πάολο, με το κλείσιμο  και την συρρίκνωση πολλών επιχειρήσεων και την απότομη αύξησης της ανεργίας. Η ανεργία αγγίζει το 13,8% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.

Ο Μπολσονάρο, στρατιωτικός ο ίδιος εν αποστρατεία, έχει στις λίστες του πολλούς αξιωματικούς, ανάμεσα στους οποίους ξεχωρίζει ο υποψήφιος για την αντιπροεδρία, ο απόστρατος στρατηγός, εδώ και μόλις ένα χρόνο, Χάμιλτον Μουράο. Λίγο πριν αποστρατευθεί, εισηγήθηκε την δυνατότητα άμεσης στρατιωτικής επέμβασης στην Βραζιλία. Επίσης όμως και ο αρχηγός του στρατού, στρατηγός Βίγιας Μπόας, έκανε διφορούμενες δηλώσεις, που μπορούν να ερμηνευθούν υπό το ίδιο πρίσμα. Τα εγκλήματα της στρατιωτικής δικτατορίας που κυβέρνησε την Βραζιλία από το 1964 ως το 1984, ποτέ δεν δικάστηκαν. Μάλιστα ο Μουράο υποστήριξε πως «τα ανθρώπινα δικαιώματα ισχύουν για τους δεξιούς».

Να θυμίσουμε πως ο Τεμέρ, ο πρόεδρος της Βραζιλίας από τότε που η Ντίλμα Ρούσεφ αποπέμφθηκε μέσω ενός θεσμικού πραξικοπήματος το 2017, ήδη είχε αποφασίσει μία άμεση στρατιωτική επέμβαση στις φαβέλες του Ρίο ντε Τζανέιρο. Ο στρατηγός Βάλτερ Σόουζα Μπράγκα Νέτο έφτασε να έχει κάτω από τις διαταγές του την αστυνομία, την πυροσβεστική και τα σωφρωνιστήρια. Σε εκείνη την φάση ο Εντουάρντο Βίγιας Μπόας ζήτησε «νομικές εγγυήσεις», ώστε οι στρατιώτες του σε καμία περίπτωση να μην δικαστούν από την τακτική δικαιοσύνη αλλά μόνο από στρατοδικείο.

Ο Μπολσονάρο  πέρα από τις γνωστές του σεξιστικές, ομοφοβικές, ρατσιστικές και  χαρακτηριστικές για τον μισογυνισμό τους  απόψεις, υποστηρίζει τα βασανιστήρια και εξύμνησε τον ναύαρχο Ματσάδο, που πέθανε πρόσφατα, βασανιστή κατά την διάρκεια της χούντας, μεταξύ άλλων και της ίδιας της Ντίλμα Ρούσεφ. Εισηγείται βίαιη καταστολή της εγκληματικότητας, και πολλοί από τους οπαδούς του συνηθίζουν να πυροβολούν με ένα όπλο, ως ένδειξη συμφωνίας με αυτές τις θέσεις. Η  εγκληματικότητα έχει αυξηθεί στην Βραζιλία λόγω της κρίσης και του εμπορίου ναρκωτικών. Κατά την διάρκεια του 2017 63.000 άτομα έχασαν την ζωή τους.

Στο πρόγραμμα του εισηγείται ανοιχτά την ιδιωτικοποίηση του φυσικού αερίου  και άλλων δημόσιων ενεργών στρατηγικών τομέων, για να χρησιμοποιήσει τα έσοδα για την μείωση του δημόσιου χρέους και άρα και των τόκων του χρέους. Εγγυάται  την σταθερότητα της μακροοικονομίας επιδιώκοντας την δημοσιονομική ισορροπία τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης και το δημοσιονομικό πλεόνασμα τον δεύτερο χρόνο. Επιδιώκει τη διεύρυνση της ελεύθερης αγοράς, την μείωση των φόρων και της γραφειοκρατίας.

Η μεγαλοαστική βραζιλιάνικη τάξη, με επίκεντρο το Σάο Πάολο, προτιμούσε τον Αλκμίν ως υποψήφιο, μιας και την εκπροσωπεί απευθείας, αλλά λόγω της χαμηλής επίδοσης αυτού του υποψήφιου στις δημοσκοπήσεις, έγειρε προς τον Μπολσονάρο. Σε αυτό έπαιξε και κάποιο ρόλο και ο διορισμός ως οικονομικού συμβούλου του, του Πάουλο Γκουέδες, οικονομολόγου εκπαιδευμένου στο Σικάγο, ένα «Chicago boy», όπως θα λέγαμε. Ο Γκουέδες είναι τραπεζίτης και μέτοχος της  Br. Investmens, που έχει στην κατοχή της διάφορες εταιρείες λιανικής. Ήταν υποστηρικτής της ιδιωτικοποίησης όλων των κρατικών επιχειρήσεων της Βραζιλίας  συμπεριλαμβανομένης και της Petrobras. Ο Γκουέδες είχε προτείνει την επιβολή φόρου στις τραπεζικές συναλλαγές και ο Μπολσονάρο το ανασκεύασε κατευθείαν. Η πανίσχυρη ευαγγελική εκκλησία επίσης εκδήλωσε την υποστήριξη της στο πρόσωπο του Μπολσονάρο.

Ένα άλλο σημαντικό γεγονός ήταν η μεγάλη αποχή που έφτασε το 20,3%, που ισοδυναμεί με 30 εκατομμύρια ψηφοφόρων. Αν προστεθούν τα λευκά 2,65% ή 3,1 εκατομμύρια και τα άκυρα 5,14% ή 7,2 εκατομμύρια, τότε το σύνολο ξεπερνά το ποσοστό του δεύτερου κόμματος, του Αντάντ. Το ποσοστό των λευκών, άκυρων και αποχής είναι ιδιαίτερα ψηλό στην πολιτεία του Σάο Πάολο, την πιο βιομηχανική της χώρας. Φαίνεται πως ένα τμήμα του πληθυσμού όλο και πιο μεγάλο κάθε φορά, δεν εκπροσωπείται από κανέναν υποψήφιο, και πιο συγκεκριμένα, δείχνει να απορρίπτει το ίδιο το σύστημα με ένα τρόπο μη οργανωμένο όμως, μιας και κανείς δεν κάλεσε σε λευκή ψήφο.

Σε ότι αφορά τον Αντάντ, να θυμίσουμε πως η κυβέρνηση Λούλα υποστηρίχθηκε από μία συμμαχία με συμμετοχή του Κόμματος Εργαζομένων, του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βραζιλίας και του Κόμματος του Δημοκρατικού Κινήματος Βραζιλίας. Ο Τεμέρ έσπασε την συμμαχία και αυτός και το κόμμα του, το Κ.Δ.Κ.Β., υποστηρίχτηκαν από τις κυρίαρχες τάξεις της χώρας, παρά τις καταγγελίες εναντίον του για διαφθορά και δωροδοκία. Τον είχαν ανάγκη για να βγάλει την βρώμικη δουλειά, να επιβάλει την εργατική μεταρρύθμιση που ψηφίστηκε και το συνταξιοδοτικό που ακόμα δεν κατάφεραν να περάσουν. Η εργατική μεταρρύθμιση  αλλάζει τον κανονισμό του 1943, και αφήνει στους εργαζομένους ατομικά, και όχι στα σωματεία, την διαπραγμάτευση του μεροκάματου, επιπλέον μειώνονται οι υποχρεώσεις της εργοδοσίας και παραβλέπεται το εργατικό δίκαιο.

Ο Λούλα κατηγορήθηκε για δωροδοκία από την Petrobras και συνελήφθη. Παρά τις πολυάριθμες διαδηλώσεις υποστήριξης και τα δικαστικά μέσα, δεν επιτράπηκε να είναι υποψήφιος. Ήδη η κυβέρνηση της Ρούσεφ εφάρμοσε μια σειρά αντιλαϊκών μέτρων  λιτότητας ως απάντηση στις συνέπειες της διεθνούς κρίσης και των δομικών προβλημάτων της βραζιλιάνικης οικονομίας. Προβλήματα που οξύνθηκαν από την παρατεταμένη ξηρασία.

Ρόλο επίσης στην πολιτική κατάσταση της Βραζιλίας έπαιξαν τα σκάνδαλα της διαφθοράς που ξέσπασαν, ξεκινώντας από την υπόθεση Όντεμπρεχτ, υπόθεση που επίσης έπληξε εταιρίες και στην δική μας χώρα (σ.μτφ. Αργεντινή). Εκεί επίσης η διαφθορά σκότωσε, όπως εξάλλου συνέβη με γέφυρες και άλλα έργα που σχετίζονται ιδιαίτερα με το Μουντιάλ του 2014. Στο φως βγήκαν οι δωροδοκίες εκατομμυρίων των κατασκευαστικών εταιριών (Όντεμπρεχτ, Καμάργκο, Κορέα κλπ), προς κυβερνητικούς λειτουργούς.

Από τότε, οι εργαζόμενοι και ο βραζιλιάνικος λαός πραγματοποίησαν πολυάριθμους  αγώνες, με διάφορες εκφράσεις, ενάντια στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση, σε βαθμό που δεν ήταν γνώριμος στην Βραζιλία. Μία χώρα που δεν έχει την παράδοση της Αργεντινής στις κινητοποιήσεις στο δρόμο. Οι αγώνες αυτοί  ξεκίνησαν το 2013, αλλά ποτέ δεν υπήρξε ένα συντονιστικό κέντρο και το κεντρικό συνδικάτο, η CUP, παρέμεινε στο ρόλο της υπεράσπισης της κυβέρνησης του Κόμματος των Εργαζομένων. Οι καταλήψεις γης σταμάτησαν από την ηγεσία του Κινήματος των Χωρίς Γη, που είναι κοντά στο Κόμμα Εργαζομένων.

Από την άλλη πλευρά οι χώροι  της επαναστατικής αριστεράς, προπαγάνδιζαν την πάλη ενάντια στην λιτότητα και την κρίση, την ανάγκη μιας λαϊκής αγροτικής  μεταρρύθμισης, την φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου, τον λαϊκό έλεγχο στα ΜΜΕ, φυλακή για τους διεφθαρμένους και επίλυση των μεγάλων προβλημάτων κατοικίας, εκπαίδευσης και υγείας των λαϊκών στρωμάτων. Βέβαια, οι χώροι αυτοί είναι ακόμα αρκετά μικροί, παρότι όπως γνωρίζουμε, είναι πιθανό να αναπτυχθούν γοργά.

Πηγή: pcr.org.ar

Μετάφραση: Παντελής Κουτσιανάς

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *